DRAJADE SATRIYA KATITIK SAKING PANGESTHINE SIPAT KATEMENAN
(Serat Sekar Jinarwi dening Sri Harto Jati)
Nala anandhang ngenas inggih risang Dewi Setyawati dupi kemutan guguripun ingkang putra Prabu Citragada, duk kalane anandhingi angsahe Bathara Brama kang memba gandarwa Citragada, bebasan jambe sinigar wujude jebles ora beda sang prabu Citragada. Gugur pengawak kusumaning bangsa angelar jajahan nganti 2/3 donya, milanipun damel murinane para dewa rumaos badhe dipun kembari panguwasane.
Saya karanta-karanta atine Sang Dewi Setyawati dupi kemutan ingkang putra Prabu Citrawirya anggone sesulih gumanti nata keprabone ingkang raka prabu Citragada, siyang dalu amung karem olah kridane priya wanita. Bebasan boten kesah saking tilam rum amung citrane ingkang garwa Ambalika tuwin warandane ingkang raka inggih dewi Ambika. Saya dangu saya lungkrah larut otot bebayune pucet guwayane anjalari gerah ngantos dumugine pejah. Sang Dewi tumuli nimbali ingkang putra Bisma makaten pangandikane.
Setyawati : "Dhuh pukulun putraningsun kaki bisma, sejatine Apem (pangapura) Kang sejati katur para leluhur bisane lestari apa dene lakune pamarentahan bisa becik lan lestari turune Prabu Sentanu kabeh amung gumantung ing sira. Pukulun. Dhuh putraningsun Bhisma kang wus ora beda lawan Resi Sukra lan Resi Anggirasa mula ingsun wus petcaya marang sira, sira bakal sun pasrahi pakaryan kang gedhe pangarep-pangarepipun ibu, anak pukulun estokna dhawuhku.
Sarehne sasedane kaki Wicitrawirya aninggal warandha loro, kanggo nyambung jumenenge darah bharata mula karsaningsun sira kudu anggarwa putri leloro iku. Kanthi mangkono anak pukulun bisa gawe para leluhur nora kecemplung ing neraka.
Bhisma :"Dhuh kanjeng ibu pepundhen kula, dawuh pangandikanipun ibu awewaton kautaman, ingkang rumentah dhateng putra paduka, dahat kawula condhong kawula pundhi kaliyan astha kekalih kawula pethekaken wonten ing mustaka dadosaken jejimat ananging sampun dadosaken rengu sarta runtikipun penggalih kanjeng ibu dena putra paduka kapeksa boten saged anglampahi.
Paduka ugi sampun midanget piyambak ing nguni kula sampun prasetya, inggih minangka tumbasan Ratu Hastina inggih rama Sentanu kaliyan paduka ibu Sekar kedhaton Negari Wirata kula kedah boten nyambut silaning akrami.
Samangke kula ambali ucap kula malih, kula anglilakaken wewenang kula manggen ing jagad tetiga tuwin sadaya raja darbek kula ingkang langkung ageng malih ajinipun ananging kula boten kadugi anglilakaken pisahipun watak kula ingkang temen.
Nadyan silih siti saged pisah kaliyan watak anggandha arum, toya saged pisah kaliyan watake teles, papajar saged pisah kaliyan watake adamel katingal, swasana saged pisah kaliyan watake gegepokan, surya saged pisah kaliyan prabanipun, latu saged pisah kaliyan benteripun, rembulan saged pisah kaliyan sunare daya asrep, Awang uwung saged pisah kaliyan watak ingkang damel swara nanging Bhisna Saestu Boten Saged Pisah Kaliyan Sipat Katemananipun".
Setyawati : "Dhuh kulup satriya tetunggule katemenan, samengko ingsun wus nyekseni mungguh santosa lan kantepanira marang katemenan. Ibu wus pitaya manawa sira gelem tumandhang bisa gawe kekembarane jagad tetelu kang wus ginelar, amung ibu pamit suduk salira alampus dhiri kulup, mangsa bodhoa negara Hastina."
Bhisma : "Dhuh kanjeng ibu pepundhen ing Astinapura, mugi kanjeng ibu boten kasluru ing penggalih ingkang jalari nalisir ing kautaman. Mugi boten nyaleweng saking watake kasatriyan manawi satriya purun angucap boten temen wonten ngajengipun pasamuan badhe lorod drajate kasatriyan satemah para satriya boten kaluhuraken.
Sampun wonten pranatan wiwit perang ageng Resi Parasurama anumpes sakeheing para satriya ing lumahing bumi, wujud pranatan punika para putri sekar kedhaton wenang kawengku garwa dening para Bramana amung mligi anerusaken wiji.
Semanten ugi adhi-adhi kula inggih putra putri paduka ibu, kedah dipun padhosaken Brahmana ingkang purun amengku garwa tuwin jumeneng nata nadyan amung sawetara. Boten wonten liya amung putra Resi Palasara ingkang aran Abiyasa."
Setyawati : "Adhuh kulup prasetyaku amung anakku patutan karo ingkang rama kang kudu jumeneng nata turun maturun."
Bhisma : "Ha....ha...Adhuh ibu...ibu, kula ngertos lahir paduka nanging paduka boten badhe mangertos lahir kula inggih sejatine Wasu dahu, Resi Palasara kepingin putranipun dados ratu inggih dipun idine Dewa boten liya Abiyasa, ingkang linahiraken saking dewi Ambika tuwin Ambalika boten liya darahipun rayi Citragada tuwin Citrawirya.
Resi Wiyasa punika manungsa Suci ilang saking sipat kamelikan, kinarya tandha lan saksi Resi Wiyasa badhe nurunake wiji dhateng emban drati kang tembene dados titisanipun Bathara Dharma, anggone tumimbal ing alam donya awit kena sikune Resi Animindamya."
Setyawati : "Byar padhang nerawangan atine pun ibu, aja kesuwen daya2 golekana anak Resi Palasara tumuli bakal takmantu daup lawan putriku Ambika lan Ambalika, anakku ngger pukulun pangestune ibu amung marang sira."
Bhisma : "Amung sendika dhawuh , pangestunipun mugi anjangkung lampah kula ibu."
Wasana manawi wonten ukara ingkang boten mranani dhiri kula nyuwun agunging pangaksami.
