BABAGAN PIWULANG HANACARAKA
(ꦧꦧꦒꦤ꧀ꦥꦶꦮꦸꦭꦁꦲꦤꦕꦫꦏ)
DANDANGGULA
Hananing wong sing eneng duk dihin,
Hawarana anasir samoha,
Hagni angin bantala her,
Hiya Hyang Maha Luhur,
Hingkang wujud Eneng menuhi,
Hisining rat winahya,
Hobah osik tuhu,
Hamung saking ananing Hyang,
Hanartani jroning alam kabir sahir,
Hananing titahing Hyang.
1. Asale manungsa kuwi saka “Eneng” ngrasuk awak-awakan anasir geni,angin, bumi, banyu.
2. Ana dene sing kita jejuluki asma Allah kuwi ENENG ngebaki alam semesta.
3. Kabeh isining jagad iki lan kabeh mobah mosik iki, sanyata saka anane Allah
4. Panjenengane anglimputi sadjroning jagad gede lan jagad cilik.
5. ……. kalebu ing aksara NA.
Nora akeh ingkang arsa uning,
Nalaring reh yen Sang Hyang Suksmana,
Nartani ing saanane,
Nadyan aran dumunung,
Neng isining jagad tan keni,
Netepken winastanan,
Neng kono dumunung,
Nanging mungguh Hyang Suksmana,
Namung namar namur more anartani,
Nora manggon mring ana.
Ha (10) ananing titahing Pangeran kuwi :
1. Ora akeh kang kepengin mangerti bab Allah, sing sipate nglimputi alam semesta iki.
2. Sanadyan katembungake “dumunung” ana ing isining jagad iki, ora kena diarani “manggon” ana ing kono
3. Allah kuwi, dumununge, momore, lan panglimpute, tembunge mung namar lan namur (tegese: ora katon tetela), mulane ya ora kena diarani manggon ana ing kahanan sing katon gumelar iki.
Cekakane Hyang Kang Maha Suci,
Cetha nanging tan kena wineca,
Cag-ceg lamun nora ceceg,
Curna temah katrucut,
Cupet cacad yen nora lancip,
Ciptane tan trawaca,
Cutel nora cancut,
Caritane kang wus lancar,
Careming Hyang cihnane neng ati suci,
Cewet lamun den ucap.
1. Cekakane bab anane Allah kuwi ceta, nanging angel anggone nerangake
2. Cag-ceg pada duwe pangira, sing kita tengeri jejuluk asma Allah kuwi ‘iki utawa iku’, nanging pangira mau ora bener
3. Katrucute panganggep sing ora bener mau ateges cacat, awit pancen ora dong, mung awur-awuran wae, katarik saka buntune lan ketule akal pikirane.
4. Ana dene ngandikane sang wicaksana manunggale Pangeran kuwi kacihna ana ing ati suci, nanging yen dikandakake mengkono, iya kliru.
Rasakena jroning sanubari,
Rumakete lawan angganira,
Raket lan rasa pamore,
Rorone lwir sajuru,
Rina wengi awor lestari,
Rata jroning sarira,
Rumasuk anurut,
Rosing urat daging darah,
Rambut-rambut kabeh kasrambah tan kari,
Rinoban uripira.
1. Rasakena ing ndalem atimu, sang Eneng sing nganggo awak- awakan anasir mau, anggone anjumenengi wadagmu, awor manunggal karo rasamu.
2. Anasir lan rasa kuwi bleger loro nanging kaya mung siji, sakarone rina wengi tansah awor.
3. Nyrambahi sajroning badan sakojur, rumasuk ing urat, daging, getih, dalah rambut pisan, ora ana sing kliwatan ora kesrambah. Ngerobi uripe manungsa iki.
Kakekate kawruhana kaki,
Kaya priye yakine ingkang khak,
Kahanane Pangran mangke,
Kalamun sira ngaku,
Kahanane Hyang Suksma kaki,
Kumpul lan sira mangkya,
Kompra kumalungkung,
Kena ingaranan mokal,
Kudu ngaku kumpul lan kang mengku kaki,
Kuwur kurang weweka.
1. Kawruhana kanti yakin kepriye sanyatane kahanane Allah kuwi
2. Yen kowe ngrumangsani kahanane Allah kuwi kumpul karo kowe, kuwi panganggep kliru lan kumalungkung
3. Mokal banget ingatase kowe kuwi kawula sing kawengku, teka kumpul karo Allah sing mengku. Panganggep sing mangkono mau kuwur (kupur?) lan lacut (kurang weweka).
Dene lamun sira angingkedi,
Dumadinta datan awor ing dat,
Durung weruh ing kadaden,
Dadi mungkir ing pandum,
Dinalih yen dadi pribadi,
Duraka dora arda,
Datan wruh ing udur,
Dunungena kang waspada,
Darunaning jatining dat dennya dadi,
Dandananing dumadya.
1. Dene yen kowe anekadake dumadimu kuwi ora kasamadan Dattullah, sanyata kowe durung dong bab asaling dumadi.
2. Panganggep mengkono mau (ora ngrumangsani) ateges nyelaki kuwasaning Pangeran, pangiramu dumadimu kuwi “dengan sendirinya”. Panganggep mangkono mau duraka lan goroh banget, terang yen kowe ora ngerti marang kawruh bab dumadi.
3. Genahna sing gamblang, kepriye sabab musababe (darunane), dattullah (jatining dat) ngeja wantah awujud titah iki.
Takokena mring kang wus patitis,
Teraping dat dennya moring titah,
Terangena wit tumetes,
Tekeng tlanakan tuntum,
Tata-tata amurweng gati,
Triloka amirantya,
Tigang candra tamtu,
Tamat rampung wujud kita,
Tinengeran kakung atanapi estri,
Tetela daya titah.
1. Takokna marang gurumu kepriye jelase pangeja wantahe dating Pangeran, awujud titah manungsa iki.
2. Terangna wiwit banyuning Bapa tumestes ana ing guwa garbaning biyung, perkembangane dadi getih, banjur dadi daging, sabanjure kasinungan triloka (betalmakmur, betalmucharam, betalmukadas).
3. Sawise ganep telung sasi, sempurna wujud bayi, katamtokake dadi manungsa lanang utawa wadon.
Sang Hyang Esa sangang wulan keksi,
Saking jroning guwa garba mesat,
Sumeleng suwung wiyose,
Sampun sarira rasul,
Sulihing Hyang minangka saksi,
Sing kwaseng Hyang Wisesa,
Sinung sih rinasuk,
Sinedhahan amisesa,
Sesining kang sarira Sang Hyang Sa maksih,
Sipat siki tan pisah.
1. Jatining dat sing ngejawantah mau, sawise sangang sasi, banjur metu saka guwa garba, awujud jirim mawa papan, jirim.
2. Bayi sing lahir saka guwa garba mau apengawak “utusan” minangka pratanda bab kuwasaning Pangeran.
3. Saka kuwasaning Pangeran, deweke kaparingan sih sarta ditugasake mranata dirine sakojur. Dene jatining Dat kuwi isih lestari sipat siji karo dirine, ora tau pisah.
Wasitane pra parameng kawi,
Wali-wali neng srat kawi jarwa,
Wong urip jwa salah weweng,
Wruha wosing tumuwuh,
Wit sing purwa myang madya tuwin,
Wusana ajwa kewran,
Waskitaning kawruh,
Wruh woring kawula lawan,
Wujuding Hyang Winastan waluyeng uwit,
Wawasen den kawang-wang.
1. Para pujangga rambah-rambah paring wejangan kamot ing layang-layang tembang lan banjaran ngelingake wong urip mono aja salah weng-weng.
2. Kudu ngerti wose anggone dititahake kuwi kepriye. Kudu damang purwa, madyo, lan wusanane.
3. Waskitaning kawruh kuwi ngerti sagunging titah karo sing nitahake. Persudinen sing gamblang bab bisane mulih marang asal (asal saka pangeran, mulih marang pangeran).
Laksitane lena den kalingling,
Lalangene nalikarsa ilang,
Luwih angel yen tan oleh,
Laraping kang pitulung,
Lenging wulang ingkang dumeling,
Luluh aneng dadalan,
Lingak-linguk linglung,
Liyepe kyeh kang kawulat,
Lalu lali kalunglun kang ngatingali,
Lebur keneng begalan.
1. Mangertio pangalaman nalikane sakaratul maut (ngancik plawanganing pati). Goda rencanane, nalika arep pecating nyawa kuwi Gawat, tumrap wong sing durung oleh wejangan sing ceta gamblang.
2. Sajroning ngalami krisis (gawat) kuwi, rumongso ora biso nerusake lakune, tingak tinguk bingung atine.
3. Ing waktu kuwi katon sesawangan werna-werna, samongso deweke lali kerem marang sawangan mau, ateges kebegal, ora patitis patine.
Pati papa kalempiting kapir,
Pakolehe duk uripe tanpa,
Puruita panganggepe,
Patrape prapteng lampus,
Pantog tanpa kawruh nyukupi,
Prandene bareng wapat,
Paksa kempas-kempus,
Pan nora pasrah amapan,
Polahane palintiran nora apik,
Pratanda yen kalepyan.
1. Mati sing kasebut ing aksara LA baris angka sepuluh mau: mati sasar, jalarane suwung tanpa kawruh (kapir). Yakuwi akibate nalika isih urip ora gelem golek kawruh. Pamikire patrape mati kuwi gampang cukup tanpa kawruh.
2. Bareng ngancik plawangane pati kempas kempus, ora pasrah, ora mapan polahe palintiran, mracihnani yen deweke lali.
Dhasar beda lan kang wus amundhi,
Dhawuhing sang Pandhita kang medhar,
Dhanurdara mung sumendhe,
Dhatenging kang riridhu,
Dhadhag dhokoh tyas tan kalindhih,
Dhineseg gora godha,
Dhangan nora kidhung,
Dhangah-dhangah mandi pedhang,
Dhatenging kang ripu wirodha tinandhing,
Dhinendha tadhah dhadha.
1. Wong sing wis tampa wejanganing guru bab kawruh kasampurnan, sayekti beda karo sing kasebuting aksara PA mau. Wong sing wis tampa wejangan kuwi, nalika ngancik sakratul-maut, mung sumendhe
2. Ana reridu teka, ana goda rencana teka, deweke tatag wae, ora kaget lan ora mrebawani atine.
3. Kaya wong anggawa pedang ligan, ana mungsuh teka nrajang yo ditandingi. Mungsuhe menthung nganggo ‘DHENDHA” dadhane diungalake.
Jatining kang wus weruh ing janji,
Janji-janji janjining sang Dwidja,
Jenak jenjem karem ijen,
Jangkane mung angejum,
Jumenenging jiwangga mbenjing,
Jinungkung jro pamujan,
Jejeg terus tuwajuh,
Jejering driya prasaja,
Joging seja ing mbenjing praptaning janji,
Jatmika srah jiwarja.
1. Sing kacaritake ana ing aksara DHA kuwi wong sing wis insyaf yen wong urip kuwi pacangane pati. Lan wis oleh kaweruh saka gurune (utawa saka maca buku-buku) banjur tawakal lungguh ijen ‘olah cipta’.
2. Tujuane ora liya, supaya sakwise ninggal donya iku jiwane nemu lelakon opo benere. Mulane deweke ngulinake ngolah cipta ana papan mirunggang. Kanti temen-temen, sabar lan telaten.
3. Adege uripe prasaja, dene yen wis teka wektune kudu mati, iya bakal dilakoni kanti anteng lan pasrah.
Ya marmane kulup kang kariyin,
Yaktekena waluyaring laya,
Yakina jrone urip kiye,
Yakti tan wurung layu,
Yen sira tan weruh kariyin,
Yuda-brataning laya,
Yatna liyep luyut,
Yitmanta wastu ngalaya,
Ywa pepeka myang mamrih mulyaning mayit,
Yogya den parsudiya.
1. Kulup, mulane wong kuwi perlu ngudi kawruh, supaya patine ora sasar. Soal pati kudu diyakinake sajrone isih urip iki.
2. Sabab wong urip mono mesti bakal mati. Yen kowe ora ngerti kawruh bab pati, iyo kuwi “yatno liyep luyut”, oncate jiwamu saka raga bakal klambrangan.
3. Aja gumampang Lho !. Lan maneh, kawruh supaya jinasahmu mulya, uga perlu kok parsudi.
Nyataning neng nyatakna ing sunyi,
Nyenyeting rat lawan kahanannya,
Nyirnakna nyet ajwa grenyeh,
Nyaring ilining banyu,
Nyuda rasa kang monyar-manyir,
Nyirnakake kedunyan,
Nyarong sirna kanyut (kang nyut),
Nyeneni naya kumenyar,
Nyamleng tentrem ayem tyase mari nyang-nying,
Nyata wus tekeng sunya.
1. Enenge atimu terusna nganti tekan ora rasa rumongsa (suwung).Kahananing jagad aja kok rasakake, aja mikir kae-kae.
2. Napasmu sarehna kaya nyaring ilining banyu, rasamu sing monjar-manjir temahan lerem. Bakune aja mikir bab kadonyan, amesthi rasa kang monjar-manjir mau ilang.
3. Wusana kaya kataman cahya, polatanmu dadi sumringah, atimu ayem tentrem, ora karoneyan. Pranyata wis tekan ing kahanan suwung.
Mulane ta pra taruna sami,
Marsudiya ngelmu kang utama,
Mrih marem karem tumameng,
Madyeng ngalam ngalimun,
Meneng mrih wruh mring kang ngayomi,
Manawa wus tan samar,
More mring anggamu,
Muksane luwih utama,
Marga uwus tan samar denira mamrih,
Mulih alame lama.
1. Mulane para anom, prayoga pada marsudio ngelmu CHAK (utama).
2. Temahan kowe rumongso marem, lan duwe sedya ngambah alam gaib-gaib sarana meneng, supaya ngerti kanthi yakin bab anane Allah (kang ngayomi).
3. Yen kowe wis yakin temenan: Allah kuwi ora tau pisah karo kowe,patimu ora bakal sasar.
4. Amarga kowe wis ora samar anggonmu nedya mulih marang asalmu.
Gagarane kang luwih prayogi,
Gagayuhan arsa munggah swarga,
Gunung Tursena jujuge,
Grane kang luwih munggul,
Gondhelana den amaligi,
Gulunganing jiwangga,
Gumeleng saglugut,
Gigiten jwa ringga-ringga,
Gagar lamun sira tan nurut ing margi,
Graning Tursena arga.
1. Sarate sing prayoga banget tumrap setya munggah swarga kuwi:ngliwatane gunung TURSINA sing puncake duwur banget.
2. Puncake kuwi anggonen sipatan aja mangro mertelu. Anggonmu nyawijekake jiwa rogomu, sing nganti gumolong temenan, bebasan dadi sak glugut. Pangestimu aja samar-samar.
3. Yen kowe ora ngliwati puncake gunung tursina mau, sedyamu munggah swarga ora bakal kaleksanan.
Babarane prapteng alam kabir,
Bali murba angebaki keblat,
Busana kauban kabeh,
Bumi baruna klebu,
Badaning Hyang tetep ngelebi,
Babaran njero njaba,
Bola bali jumbuh,
Balik yen tan bangkit murba,
Bakal bali kapurba ing alam kabir,
Bubrah tan bisa mbabar.
1. (Yen kaleksanan tekan ing kahanan suwung) temahan babar apengawak jagad gede (alam semesta), ateges bali kaya asale angebaki keblat. Jagad iki: bumine, segarane, kauban kabeh.
2. Pranyata njero (jagad cilik, mikro kosmos) lan njaba (jagad gede,makro kosmos) kuwi kaebekan datullah, kalimputan sipatullah, tetep salawas-lawase.
3. Yen ora biso tekan ing kahanan suwung, kapeksa bakal kapurba maneh dening angger-anggering kodrat: nandang penderitaan bungah susah.
Thenging dwista tan ana kang kaesthi,
Thileg-thileg tan lalu palastha,
Thenger-thenger tanpa canthel,
Thok-thele mung ngalunthung,
Thering sedya tan bangkit mesthi,
Thukule pasti nistha,
Thinotol blegthuthur,
Thong-thongsot prapta pepathan,
Thek-ethekan nuthuki si kuthung nisthip,
Thinethel mring kanisthan.
1. (Sing ora biso bali marang asale mau): bingung ora karuwan sedyane.Temah tilek-tilek lan tenger-tenger wae. Pepuntone mung ngeluntung kanthisedya sing ora gumatok.
2. Bareng tukul sedyane, mesthi sedya sing remeh-remeh, dituntun blekutur. Para tong-tongsot teka, pada milara wong sing bingung kuwi,digeret marang kanisthan.
Nging kang paksa ngemba pra wirangi,
Nganggit ngelmu ngawag tan uninga,
Ngawur muhung andedongeng,
Ngluluri reh ing dangu,
Ngandikane pra mrih lulungit,
Ngudiya wadining rat,
Nging ywa rangu-rangu,
Ngungseda nganti uninga,
Ngracut ngukut wosing angga kang piningit,
Ngayuh wor kang wurweng rat.
1. Pengarange buku iki agahan tiru-tiru para pandhito: medharane ngelmu, satemene ora weruh. Mung ngawur kaya adongeng wae.
2. Mung ngestoake ngendikane para leluhur, ahli kebatinan, supaya kita ngudi kaweruh wadhine buwana kanthi temen- temen.
3. Supaya telaten mangsah semadi, nganti kasil ngalami kahanan suwung,yakuwi manunggale titah karo sing nitahake.
Aksaara Jawanipun :
ꦧꦧꦒꦤ꧀ꦥꦶꦮꦸꦭꦁꦲꦤꦕꦫꦏ
ꦣꦤ꧀ꦝꦁꦒꦸꦭ
ꦲꦤꦤꦶꦁꦮꦺꦴꦁꦱꦶꦁꦄꦼꦤꦺꦁꦣꦸꦏ꧀ꦝꦶꦲꦶꦤ꧀
ꦲꦮꦫꦤꦄꦤꦱꦶꦂꦱꦩꦺꦴꦲ꧈
ꦲꦒ꧀ꦤꦶꦄꦔꦶꦤ꧀ꦧꦤ꧀ꦠꦭꦲꦼꦂ꧈
ꦲꦶꦪꦲꦾꦁꦩꦲꦭꦸꦲꦸꦂ꧈
ꦲꦶꦁꦏꦁꦮꦸꦗꦸꦣ꧀ꦄꦼꦤꦺꦁꦩꦼꦤꦸꦲꦶ꧈
ꦲꦶꦱꦶꦤꦶꦁꦫꦠ꧀ꦮꦶꦤꦲꦾ꧈
ꦲꦺꦴꦧꦃꦎꦱꦶꦏ꧀ꦠꦸꦲꦸ꧈
ꦲꦩꦸꦁꦱꦏꦶꦁꦄꦤꦤꦶꦁꦲꦾꦁ꧈
ꦲꦤꦂꦠꦤꦶꦗꦿꦺꦴꦤꦶꦁꦄꦭꦩ꧀ꦏꦧꦶꦂꦱꦲꦶꦂ꧈
ꦲꦤꦤꦶꦁꦠꦶꦠꦲꦶꦁꦲꦾꦁ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦄꦱꦭꦺꦩꦤꦸꦁꦱꦏꦸꦮꦶꦱꦏ“ꦄꦼꦤꦺꦁ”ꦔꦿꦱꦸꦏ꧀ꦄꦮꦏ꧀ꦄꦮꦏꦤ꧀ꦄꦤꦱꦶꦂꦒꦺꦤꦶ꧈ꦄꦔꦶꦤ꧀ꦧꦸꦩꦶ꧈ꦧꦚꦸ꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦄꦤꦣꦼꦤꦼꦱꦶꦁꦏꦶꦠꦗꦼꦗꦸꦭꦸꦏꦶꦄꦱ꧀ꦩꦄꦭ꧀ꦭꦃꦏꦸꦮꦶꦄꦼꦤꦺꦁꦔꦼꦧꦏꦶꦄꦭꦩ꧀ꦱꦼꦩꦼꦱ꧀ꦠ꧉
꧋꧇꧓꧇꧉ꦏꦧꦺꦃꦆꦱꦶꦤꦶꦁꦗꦒꦣ꧀ꦆꦏꦶꦭꦤ꧀ꦏꦧꦺꦃꦩꦺꦴꦧꦃꦩꦺꦴꦱꦶꦏ꧀ꦆꦏꦶ꧈ꦱꦚꦠꦱꦏꦄꦤꦤꦺꦄꦭ꧀ꦭꦃ
꧋꧇꧔꧇꧉ꦥꦚ꧀ꦗꦺꦤꦺꦔꦤꦺꦄꦁꦭꦶꦩ꧀ꦥꦸꦠꦶꦱꦣ꧀ꦗꦿꦺꦴꦤꦶꦁꦗꦒꦣ꧀ꦒꦼꦣꦺꦭꦤ꧀ꦗꦒꦣ꧀ꦕꦶꦭꦶꦏ꧀꧈
꧇꧕꧇꧉……꧉ꦏꦭꦺꦧꦸꦆꦁꦄꦏ꧀ꦱꦫꦤ꧉
ꦤꦺꦴꦫꦄꦏꦺꦃꦆꦁꦏꦁꦄꦂꦱꦈꦤꦶꦁ꧈
ꦤꦭꦫꦶꦁꦉꦃꦪꦺꦤ꧀ꦱꦁꦲꦾꦁꦱꦸꦏ꧀ꦱ꧀ꦩꦤ꧈
ꦤꦂꦠꦤꦶꦆꦁꦱꦄꦤꦤꦺ꧈
ꦤꦣꦾꦤ꧀ꦄꦫꦤ꧀ꦝꦸꦩꦸꦤꦸꦁ꧈
ꦤꦺꦁꦆꦱꦶꦤꦶꦁꦗꦒꦣ꧀ꦠꦤ꧀ꦏꦼꦤꦶ꧈
ꦤꦼꦠꦼꦥ꧀ꦏꦼꦤ꧀ꦮꦶꦤꦱ꧀ꦠꦤꦤ꧀
ꦤꦺꦁꦏꦺꦴꦤꦺꦴꦣꦸꦩꦸꦤꦸꦁ꧈
ꦤꦔꦶꦁꦩꦸꦁꦒꦸꦃꦲꦾꦁꦱꦸꦏ꧀ꦱ꧀ꦩꦤ꧈
ꦤꦩꦸꦁꦤꦩꦂꦤꦩꦸꦂꦩꦺꦴꦫꦺꦄꦤꦂꦠꦤꦶ꧈
ꦤꦺꦴꦫꦩꦁꦒꦺꦴꦤ꧀ꦩꦿꦶꦁꦄꦤ꧉
ꦲ(꧇꧑꧐꧇)ꦄꦤꦤꦶꦁꦠꦶꦠꦲꦶꦁꦥꦔꦺꦫꦤ꧀ꦏꦸꦮꦶ꧇
꧋꧇꧑꧇꧉ꦎꦫꦄꦏꦺꦃꦏꦁꦏꦼꦥꦺꦔꦶꦤ꧀ꦩꦔꦺꦂꦠꦶꦧꦧ꧀ꦄꦭ꧀ꦭꦃ꧈ꦱꦶꦁꦱꦶꦥꦠꦺꦔ꧀ꦭꦶꦩ꧀ꦥꦸꦠꦶꦄꦭꦩ꧀ꦱꦼꦩꦼꦱ꧀ꦠꦆꦏꦶ꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦱꦤꦣꦾꦤ꧀ꦏꦠꦺꦩ꧀ꦧꦸꦔꦏꦺ“ꦣꦸꦩꦸꦤꦸꦁ”ꦄꦤꦆꦁꦆꦱꦶꦤꦶꦁꦗꦒꦣ꧀ꦆꦏꦶ꧈ꦎꦫꦏꦼꦤꦣꦶꦪꦫꦤꦶ“ꦩꦁꦒꦺꦴꦤ꧀”ꦄꦤꦆꦁꦏꦺꦴꦤꦺꦴ
꧋꧇꧓꧇꧉ꦄꦭ꧀ꦭꦃꦏꦸꦮꦶ꧈ꦣꦸꦩꦸꦤꦸꦔꦺ꧈ꦩꦺꦴꦩꦺꦴꦫꦺ꧈ꦭꦤ꧀ꦥꦁꦭꦶꦩ꧀ꦥꦸꦠꦺ꧈ꦠꦼꦩ꧀ꦧꦸꦔꦺꦩꦸꦁꦤꦩꦂꦭꦤ꧀ꦤꦩꦸꦂ(ꦠꦼꦒꦼꦱꦼ꧇ꦎꦫꦏꦠꦺꦴꦤ꧀ꦠꦺꦠꦺꦭ)꧈ꦩꦸꦭꦤꦺꦪꦎꦫꦏꦼꦤꦣꦶꦪꦫꦤꦶꦩꦁꦒꦺꦴꦤ꧀ꦄꦤꦆꦁꦏꦲꦤꦤ꧀ꦱꦶꦁꦏꦠꦺꦴꦤ꧀ꦒꦸꦩꦺꦭꦂꦆꦏꦶ꧉
ꦕꦼꦏꦏꦤꦺꦲꦾꦁꦏꦁꦩꦲꦱꦸꦕꦶ꧈
ꦕꦼꦛꦤꦔꦶꦁꦠꦤ꧀ꦏꦼꦤꦮꦶꦤꦺꦕ꧈
ꦕꦒ꧀ꦕꦼꦒ꧀ꦭꦩꦸꦤ꧀ꦤꦺꦴꦫꦕꦼꦕꦼꦒ꧀
ꦕꦸꦂꦤꦠꦼꦩꦃꦏꦠꦿꦸꦕꦸꦠ꧀
ꦕꦸꦥꦼꦠ꧀ꦕꦕꦣ꧀ꦪꦺꦤ꧀ꦤꦺꦴꦫꦭꦚ꧀ꦕꦶꦥ꧀
ꦕꦶꦥ꧀ꦠꦤꦺꦠꦤ꧀ꦠꦿꦮꦕ꧈
ꦕꦸꦠꦼꦭ꧀ꦤꦺꦴꦫꦕꦚ꧀ꦕꦸꦠ꧀
ꦕꦫꦶꦠꦤꦺꦏꦁꦮꦸꦱ꧀ꦭꦚ꧀ꦕꦂ꧈
ꦕꦫꦺꦩꦶꦁꦲꦾꦁꦕꦶꦃꦤꦤꦺꦤꦺꦁꦄꦠꦶꦱꦸꦕꦶ꧈
ꦕꦼꦮꦼꦠ꧀ꦭꦩꦸꦤ꧀ꦝꦺꦤ꧀ꦈꦕꦥ꧀꧈
꧋꧇꧑꧇꧉ꦕꦼꦏꦏꦤꦺꦧꦧ꧀ꦄꦤꦤꦺꦄꦭ꧀ꦭꦃꦏꦸꦮꦶꦕꦼꦠ꧈ꦤꦔꦶꦁꦄꦔꦺꦭ꧀ꦄꦁꦒꦺꦴꦤꦺꦤꦼꦫꦔꦏꦺ
꧋꧇꧒꧇꧉ꦕꦒ꧀ꦕꦼꦒ꧀ꦥꦣꦝꦸꦮꦺꦥꦔꦶꦫ꧈ꦱꦶꦁꦏꦶꦠꦠꦼꦔꦼꦫꦶꦗꦼꦗꦸꦭꦸꦏ꧀ꦄꦱ꧀ꦩꦄꦭ꧀ꦭꦃꦏꦸꦮꦶ‘ꦆꦏꦶꦈꦠꦮꦆꦏꦸ’꧈ꦤꦔꦶꦁꦥꦔꦶꦫꦩꦻꦴꦎꦫꦧꦼꦤꦼꦂ
꧋꧇꧓꧇꧉ꦏꦠꦿꦸꦕꦸꦠꦺꦥꦔꦁꦒꦺꦥ꧀ꦱꦶꦁꦎꦫꦧꦼꦤꦼꦂꦩꦻꦴꦄꦠꦺꦒꦺꦱ꧀ꦕꦕꦠ꧀ꦄꦮꦶꦠ꧀ꦥꦚ꧀ꦕꦺꦤ꧀ꦎꦫꦣꦺꦴꦁ꧈ꦩꦸꦁꦄꦮꦸꦂꦄꦮꦸꦫꦤ꧀ꦮꦌ꧈ꦏꦠꦫꦶꦏ꧀ꦱꦏꦧꦸꦤ꧀ꦠꦸꦤꦺꦭꦤ꧀ꦏꦼꦠꦸꦊꦄꦏꦭ꧀ꦥꦶꦏꦶꦫꦤꦺ꧉
꧋꧇꧔꧇꧉ꦄꦤꦣꦼꦤꦼꦔꦤ꧀ꦝꦶꦏꦤꦺꦱꦁꦮꦶꦕꦏ꧀ꦱꦤꦩꦤꦸꦁꦒꦭꦺꦥꦔꦺꦫꦤ꧀ꦏꦸꦮꦶꦏꦕꦶꦃꦤꦄꦤꦆꦁꦄꦠꦶꦱꦸꦕꦶ꧈ꦤꦔꦶꦁꦪꦺꦤ꧀ꦝꦶꦏꦤ꧀ꦝꦏꦏꦺꦩꦼꦁꦏꦺꦴꦤꦺꦴ꧈ꦆꦪꦏ꧀ꦭꦶꦫꦸ꧉
ꦫꦱꦏꦺꦤꦗꦿꦺꦴꦤꦶꦁꦱꦤꦸꦧꦫꦶ꧈
ꦫꦸꦩꦏꦺꦠꦺꦭꦮꦤ꧀ꦄꦁꦒꦤꦶꦫ꧈
ꦫꦏꦺꦠ꧀ꦭꦤ꧀ꦫꦱꦥꦩꦺꦴꦫꦺ꧈
ꦫꦺꦴꦫꦺꦴꦤꦺꦭ꧀ꦮꦶꦂꦱꦗꦸꦫꦸ꧈
ꦫꦶꦤꦮꦼꦔꦶꦄꦮꦺꦴꦂꦊꦱ꧀ꦠꦫꦶ꧈
ꦫꦠꦗꦿꦺꦴꦤꦶꦁꦱꦫꦶꦫ꧈
ꦫꦸꦩꦱꦸꦏ꧀ꦄꦤꦸꦫꦸꦠ꧀
ꦫꦺꦴꦱꦶꦁꦈꦫꦠ꧀ꦝꦒꦶꦁꦣꦫꦃ꧈
ꦫꦩ꧀ꦧꦸꦠ꧀ꦫꦩ꧀ꦧꦸꦠ꧀ꦏꦧꦺꦃꦏꦱꦿꦩ꧀ꦧꦃꦠꦤ꧀ꦏꦫꦶ꧈
ꦫꦶꦤꦺꦴꦧꦤ꧀ꦈꦫꦶꦥꦶꦫ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦫꦱꦏꦺꦤꦆꦁꦤ꧀ꦝꦭꦺꦩ꧀ꦄꦠꦶꦩꦸ꧈ꦱꦁꦄꦼꦤꦺꦁꦱꦶꦁꦔꦁꦒꦺꦴꦄꦮꦏ꧀ꦄꦮꦏꦤ꧀ꦄꦤꦱꦶꦂꦩꦻꦴ꧈ꦄꦁꦒꦺꦴꦤꦺꦄꦚ꧀ꦗꦸꦩꦺꦤꦺꦔꦶꦮꦣꦒ꧀ꦩꦸ꧈ꦄꦮꦺꦴꦂꦩꦤꦸꦁꦒꦭ꧀ꦏꦫꦺꦴꦫꦱꦩꦸ꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦄꦤꦱꦶꦂꦭꦤ꧀ꦫꦱꦏꦸꦮꦶꦧ꧀ꦭꦼꦒꦼꦂꦭꦺꦴꦫꦺꦴꦤꦔꦶꦁꦏꦪꦩꦸꦁꦱꦶꦗꦶ꧈ꦱꦏꦫꦺꦴꦤꦺꦫꦶꦤꦮꦼꦔꦶꦠꦤ꧀ꦱꦃꦄꦮꦺꦴꦂ꧉
꧋꧇꧓꧇꧉ꦚꦿꦩ꧀ꦧꦲꦶꦱꦗꦿꦺꦴꦤꦶꦁꦧꦣꦤ꧀ꦱꦏꦺꦴꦗꦸꦂ꧈ꦫꦸꦩꦱꦸꦏ꧀ꦆꦁꦈꦫꦠ꧀ꦣꦒꦶꦁ꧈ꦒꦼꦠꦶꦃ꧈ꦣꦭꦃꦫꦩ꧀ꦧꦸꦠ꧀ꦥꦶꦱꦤ꧀ꦎꦫꦄꦤꦱꦶꦁꦏ꧀ꦭꦶꦮꦠꦤ꧀ꦎꦫꦏꦼꦱꦿꦩ꧀ꦧꦃ꧉ꦔꦼꦫꦺꦴꦧꦶꦈꦫꦶꦥꦺꦩꦤꦸꦁꦱꦆꦏꦶ꧉
ꦏꦏꦺꦏꦠꦺꦏꦮꦿꦸꦲꦤꦏꦏꦶ꧈
ꦏꦪꦥꦿꦶꦪꦺꦪꦏꦶꦤꦺꦆꦁꦏꦁꦏ꦳ꦏ꧀
ꦏꦲꦤꦤꦺꦥꦔꦿꦤ꧀ꦩꦁꦏꦺ꧈
ꦏꦭꦩꦸꦤ꧀ꦱꦶꦫꦔꦏꦸ꧈
ꦏꦲꦤꦤꦺꦲꦾꦁꦱꦸꦏ꧀ꦱ꧀ꦩꦏꦏꦶ꧈
ꦏꦸꦩ꧀ꦥꦸꦭ꧀ꦭꦤ꧀ꦱꦶꦫꦩꦁꦏꦾ꧈
ꦏꦺꦴꦩ꧀ꦥꦿꦏꦸꦩꦭꦸꦁꦏꦸꦁ꧈
ꦏꦼꦤꦆꦔꦫꦤꦤ꧀ꦩꦺꦴꦏꦭ꧀
꧋ꦏꦸꦣꦸꦔꦏꦸꦏꦸꦩ꧀ꦥꦸꦭ꧀ꦭꦤ꧀ꦏꦁꦩꦼꦁꦏꦸꦏꦏꦶ꧈
ꦏꦸꦮꦸꦂꦏꦸꦫꦁꦮꦼꦮꦼꦏ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦏꦮꦿꦸꦲꦤꦏꦤ꧀ꦠꦶꦪꦏꦶꦤ꧀ꦏꦼꦥꦿꦶꦪꦺꦱꦚꦠꦤꦺꦏꦲꦤꦤꦺꦄꦭ꧀ꦭꦃꦏꦸꦮꦶ
꧋꧇꧒꧇꧉ꦪꦺꦤ꧀ꦏꦺꦴꦮꦺꦔꦿꦸꦩꦁꦱꦤꦶꦏꦲꦤꦤꦺꦄꦭ꧀ꦭꦃꦏꦸꦮꦶꦏꦸꦩ꧀ꦥꦸꦭ꧀ꦏꦫꦺꦴꦏꦺꦴꦮꦺ꧈ꦏꦸꦮꦶꦥꦔꦁꦒꦺꦥ꧀ꦏ꧀ꦭꦶꦫꦸꦭꦤ꧀ꦏꦸꦩꦭꦸꦁꦏꦸꦁ
꧋꧇꧓꧇꧉ꦩꦺꦴꦏꦭ꧀ꦧꦔꦼꦠ꧀ꦆꦔꦠꦱꦺꦏꦺꦴꦮꦺꦏꦸꦮꦶꦏꦮꦸꦭꦱꦶꦁꦏꦮꦺꦁꦏꦸ꧈ꦠꦼꦏꦏꦸꦩ꧀ꦥꦸꦭ꧀ꦏꦫꦺꦴꦄꦭ꧀ꦭꦃꦱꦶꦁꦩꦼꦁꦏꦸ꧉ꦥꦔꦁꦒꦺꦥ꧀ꦱꦶꦁꦩꦁꦏꦺꦴꦤꦺꦴꦩꦻꦴꦏꦸꦮꦸꦂ(ꦏꦸꦥꦸꦂ?)ꦭꦤ꧀ꦭꦕꦸꦠ꧀(ꦏꦸꦫꦁꦮꦺꦮꦺꦏ)꧉
ꦣꦼꦤꦼꦭꦩꦸꦤ꧀ꦱꦶꦫꦄꦔꦶꦁꦏꦺꦣꦶ꧈
ꦣꦸꦩꦣꦶꦤ꧀ꦠꦣꦠꦤ꧀ꦄꦮꦺꦴꦂꦆꦁꦣꦠ꧀
ꦣꦸꦫꦸꦁꦮꦼꦫꦸꦃꦆꦁꦏꦣꦝꦺꦤ꧀
ꦣꦝꦶꦩꦸꦁꦏꦶꦂꦆꦁꦥꦤ꧀ꦝꦸꦩ꧀
ꦣꦶꦤꦭꦶꦃꦪꦺꦤ꧀ꦝꦣꦶꦥꦿꦶꦧꦣꦶ꧈
ꦣꦸꦫꦏꦣꦺꦴꦫꦄꦂꦣ꧈
ꦣꦠꦤ꧀ꦮꦿꦸꦃꦆꦁꦈꦣꦸꦂ꧈
ꦣꦸꦤꦸꦔꦺꦤꦏꦁꦮꦱ꧀ꦥꦣ꧈
ꦣꦫꦸꦤꦤꦶꦁꦗꦠꦶꦤꦶꦁꦣꦠ꧀ꦝꦼꦤ꧀ꦚꦣꦝꦶ꧈
ꦣꦤ꧀ꦝꦤꦤꦶꦁꦣꦸꦩꦣꦾ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦣꦼꦤꦼꦪꦺꦤ꧀ꦏꦺꦴꦮꦺꦄꦤꦺꦏꦣꦏꦺꦣꦸꦩꦣꦶꦩꦸꦏꦸꦮꦶꦎꦫꦏꦱꦩꦣꦤ꧀ꦝꦠ꧀ꦠꦸꦭ꧀ꦭꦃ꧈ꦱꦚꦠꦏꦺꦴꦮꦺꦣꦸꦫꦸꦁꦣꦺꦴꦁꦧꦧ꧀ꦄꦱꦭꦶꦁꦣꦸꦩꦣꦶ꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦥꦔꦁꦒꦺꦥ꧀ꦩꦼꦁꦏꦺꦴꦤꦺꦴꦩꦻꦴ(ꦎꦫꦔꦿꦸꦩꦁꦱꦤꦶ)ꦄꦠꦺꦒꦺꦱ꧀ꦚꦼꦭꦏꦶꦏꦸꦮꦱꦤꦶꦁꦥꦔꦺꦫꦤ꧀ꦥꦔꦶꦫꦩꦸꦣꦸꦩꦣꦶꦩꦸꦏꦸꦮꦶ“ꦣꦼꦔꦤ꧀ꦱꦺꦤ꧀ꦝꦶꦫꦶꦚ”꧉ꦥꦔꦁꦒꦺꦥ꧀ꦩꦁꦏꦺꦴꦤꦺꦴꦩꦻꦴꦣꦸꦫꦏꦭꦤ꧀ꦒꦺꦴꦫꦺꦴꦃꦧꦔꦼꦠ꧀ꦠꦼꦫꦁꦪꦺꦤ꧀ꦏꦺꦴꦮꦺꦎꦫꦔꦼꦂꦠꦶꦩꦫꦁꦏꦮꦿꦸꦃꦧꦧ꧀ꦝꦸꦩꦣꦶ꧉
꧋꧇꧓꧇꧉ꦒꦼꦤꦃꦤꦱꦶꦁꦒꦩ꧀ꦧ꧀ꦭꦁ꧈ꦏꦼꦥꦿꦶꦪꦺꦱꦧꦧ꧀ꦩꦸꦱꦧꦧꦺ(ꦣꦫꦸꦤꦤꦺ)꧈ꦣꦠ꧀ꦠꦸꦭ꧀ꦭꦃ(ꦗꦠꦶꦤꦶꦁꦣꦠ꧀)ꦔꦼꦗꦮꦤ꧀ꦠꦃꦄꦮꦸꦗꦸꦣ꧀ꦠꦶꦠꦃꦆꦏꦶ꧉
ꦠꦏꦺꦴꦏꦺꦤꦩꦿꦶꦁꦏꦁꦮꦸꦱ꧀ꦥꦠꦶꦠꦶꦱ꧀
ꦠꦼꦫꦥꦶꦁꦣꦠ꧀ꦝꦼꦤ꧀ꦚꦩꦺꦴꦫꦶꦁꦠꦶꦠꦃ꧈
ꦠꦼꦫꦔꦺꦤꦮꦶꦠ꧀ꦠꦸꦩꦺꦠꦺꦱ꧀
ꦠꦼꦏꦼꦁꦠ꧀ꦭꦤꦏꦤ꧀ꦠꦸꦤ꧀ꦠꦸꦩ꧀
ꦠꦠꦠꦠꦄꦩꦸꦂꦮꦺꦁꦒꦠꦶ꧈
ꦠꦿꦶꦭꦺꦴꦏꦄꦩꦶꦫꦤ꧀ꦠꦾ꧈
ꦠꦶꦒꦁꦕꦤ꧀ꦝꦿꦠꦩ꧀ꦠꦸ꧈
ꦠꦩꦠ꧀ꦫꦩ꧀ꦥꦸꦁꦮꦸꦗꦸꦣ꧀ꦏꦶꦠ꧈
ꦠꦶꦤꦺꦔꦺꦫꦤ꧀ꦏꦏꦸꦁꦄꦠꦤꦥꦶꦄꦼꦱ꧀ꦠꦿꦶ꧈
ꦠꦼꦠꦼꦭꦣꦪꦠꦶꦠꦃ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦠꦏꦺꦴꦏ꧀ꦤꦩꦫꦁꦒꦸꦫꦸꦩꦸꦏꦼꦥꦿꦶꦪꦺꦗꦼꦭꦱꦺꦥꦔꦺꦗꦮꦤ꧀ꦠꦲꦺꦣꦠꦶꦁꦥꦔꦺꦫꦤ꧀ꦄꦮꦸꦗꦸꦣ꧀ꦠꦶꦠꦃꦩꦤꦸꦁꦱꦆꦏꦶ꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦠꦼꦫꦁꦤꦮꦶꦮꦶꦠ꧀ꦧꦚꦸꦤꦶꦁꦧꦥꦠꦸꦩꦺꦱ꧀ꦠꦺꦱ꧀ꦄꦤꦆꦁꦒꦸꦮꦒꦂꦧꦤꦶꦁꦧꦶꦪꦸꦁ꧈ꦥꦼꦂꦏꦼꦩ꧀ꦧꦔꦤꦺꦣꦝꦶꦒꦼꦠꦶꦃ꧈ꦧꦚ꧀ꦗꦸꦂꦣꦝꦶꦣꦒꦶꦁ꧈ꦱꦧꦚ꧀ꦗꦸꦫꦺꦏꦱꦶꦤꦸꦔꦤ꧀ꦠꦿꦶꦭꦺꦴꦏ(ꦧꦼꦠꦭ꧀ꦩꦏ꧀ꦩꦸꦂ꧈ꦧꦼꦠꦭ꧀ꦩꦸꦕ꧀ꦲꦫꦩ꧀ꦧꦺꦠꦭ꧀ꦩꦸꦏꦣꦱ꧀)꧉
꧋꧇꧓꧇꧉ꦱꦮꦶꦱꦺꦒꦤꦺꦥ꧀ꦠꦼꦭꦸꦁꦱꦱꦶ꧈ꦱꦼꦩ꧀ꦥꦸꦂꦤꦮꦸꦗꦸꦣ꧀ꦧꦪꦶ꧈ꦏꦠꦩ꧀ꦠꦺꦴꦏꦏꦺꦣꦝꦶꦩꦤꦸꦁꦱꦭꦤꦁꦈꦠꦮꦮꦣꦺꦴꦤ꧀꧈
ꦱꦁꦲꦾꦁꦄꦼꦱꦱꦔꦁꦮꦸꦭꦤ꧀ꦏꦼꦏ꧀ꦱꦶ꧈
ꦱꦏꦶꦁꦗꦿꦺꦴꦤꦶꦁꦒꦸꦮꦒꦂꦧꦩꦼꦱꦠ꧀
ꦱꦸꦩꦺꦭꦺꦁꦱꦸꦮꦸꦁꦮꦶꦪꦺꦴꦱꦺ꧈
ꦱꦩ꧀ꦥꦸꦤ꧀ꦱꦫꦶꦫꦫꦱꦸꦭ꧀
ꦱꦸꦭꦶꦲꦶꦁꦲꦾꦁꦩꦶꦤꦁꦏꦱꦏ꧀ꦱꦶ꧈
ꦱꦶꦁꦏ꧀ꦮꦱꦺꦁꦲꦾꦁꦮꦶꦱꦺꦱ꧈
ꦱꦶꦤꦸꦁꦱꦶꦃꦫꦶꦤꦱꦸꦏ꧀
ꦱꦶꦤꦺꦣꦲꦤ꧀ꦄꦩꦶꦱꦺꦱ꧈
꧋ꦱꦼꦱꦶꦤꦶꦁꦏꦁꦱꦫꦶꦫꦱꦁꦲꦾꦁꦱꦩꦏ꧀ꦱꦶꦃ꧈
ꦱꦶꦥꦠ꧀ꦱꦶꦏꦶꦠꦤ꧀ꦥꦶꦱꦃ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦗꦠꦶꦤꦶꦁꦣꦠ꧀ꦱꦶꦁꦔꦼꦗꦮꦤ꧀ꦠꦃꦩꦻꦴ꧈ꦱꦮꦶꦱꦺꦱꦔꦁꦱꦱꦶ꧈ꦧꦚ꧀ꦗꦸꦂꦩꦼꦠꦸꦱꦏꦒꦸꦮꦒꦂꦧ꧈ꦄꦮꦸꦗꦸꦣ꧀ꦗꦶꦫꦶꦩ꧀ꦩꦮꦥꦥꦤ꧀ꦗꦶꦫꦶꦩ꧀꧈
꧋꧇꧒꧇꧉ꦧꦪꦶꦱꦶꦁꦭꦲꦶꦂꦱꦏꦒꦸꦮꦒꦂꦧꦩꦻꦴꦄꦥꦺꦔꦮꦏ꧀“ꦈꦠꦸꦱꦤ꧀”ꦩꦶꦤꦁꦏꦥꦿꦠꦤ꧀ꦝꦧꦧ꧀ꦏꦸꦮꦱꦤꦶꦁꦥꦔꦺꦫꦤ꧀꧈
꧋꧇꧓꧇꧉ꦱꦏꦏꦸꦮꦱꦤꦶꦁꦥꦔꦺꦫꦤ꧀ꦣꦼꦮꦼꦏꦼꦏꦥꦫꦶꦔꦤ꧀ꦱꦶꦃꦱꦂꦠꦣꦶꦠꦸꦒꦱꦏꦺꦩꦿꦤꦠꦣꦶꦫꦶꦤꦺꦱꦏꦺꦴꦗꦸꦂ꧉ꦣꦼꦤꦼꦗꦠꦶꦤꦶꦁꦣꦠ꧀ꦏꦸꦮꦶꦆꦱꦶꦃꦊꦱ꧀ꦠꦫꦶꦱꦶꦥꦠ꧀ꦱꦶꦗꦶꦏꦫꦺꦴꦣꦶꦫꦶꦤꦺ꧈ꦎꦫꦠꦻꦴꦥꦶꦱꦃ꧉
ꦮꦱꦶꦠꦤꦺꦥꦿꦥꦫꦩꦺꦁꦏꦮꦶ꧈
ꦮꦭꦶꦮꦭꦶꦤꦺꦁꦱꦿꦠ꧀ꦏꦮꦶꦗꦂꦮ꧈
ꦮꦺꦴꦁꦈꦫꦶꦥ꧀ꦗ꧀ꦮꦱꦭꦃꦮꦼꦮꦼꦁ꧈
ꦮꦿꦸꦲꦮꦺꦴꦱꦶꦁꦠꦸꦩꦸꦮꦸꦃ꧈
ꦮꦶꦠ꧀ꦱꦶꦁꦥꦸꦂꦮꦩꦾꦁꦩꦣꦾꦠꦸꦮꦶꦤ꧀
ꦮꦸꦱꦤꦄꦗ꧀ꦮꦏꦼꦮꦿꦤ꧀
ꦮꦱ꧀ꦏꦶꦠꦤꦶꦁꦏꦮꦿꦸꦃ꧈
ꦮꦿꦸꦃꦮꦺꦴꦫꦶꦁꦏꦮꦸꦭꦭꦮꦤ꧀
ꦮꦸꦗꦸꦣꦶꦁꦲꦾꦁꦮꦶꦤꦱ꧀ꦠꦤ꧀ꦮꦭꦸꦪꦺꦁꦈꦮꦶꦠ꧀
ꦮꦮꦱꦺꦤ꧀ꦝꦺꦤ꧀ꦏꦮꦁꦮꦁ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦥꦫꦥꦸꦗꦁꦒꦫꦩ꧀ꦧꦃꦫꦩ꧀ꦧꦃꦥꦫꦶꦁꦮꦼꦗꦔꦤ꧀ꦏꦩꦺꦴꦠ꧀ꦆꦁꦭꦪꦁꦭꦪꦁꦠꦼꦩ꧀ꦧꦁꦭꦤ꧀ꦧꦚ꧀ꦗꦫꦤ꧀ꦔꦼꦭꦶꦔꦏꦺꦮꦺꦴꦁꦈꦫꦶꦥ꧀ꦩꦺꦴꦤꦺꦴꦄꦗꦱꦭꦃꦮꦼꦁꦮꦼꦁ꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦏꦸꦣꦸꦔꦼꦂꦠꦶꦮꦺꦴꦱꦺꦄꦁꦒꦺꦴꦤꦺꦣꦶꦠꦶꦠꦲꦏꦺꦏꦸꦮꦶꦏꦼꦥꦿꦶꦪꦺ꧉ꦏꦸꦣꦸꦣꦩꦁꦥꦸꦂꦮ꧈ꦩꦣꦾꦺꦴ꧈ꦭꦤ꧀ꦮꦸꦱꦤꦤꦺ꧉
꧋꧇꧓꧇꧉ꦮꦱ꧀ꦏꦶꦠꦤꦶꦁꦏꦮꦿꦸꦃꦏꦸꦮꦶꦔꦼꦂꦠꦶꦱꦒꦸꦔꦶꦁꦠꦶꦠꦃꦏꦫꦺꦴꦱꦶꦁꦤꦶꦠꦲꦏꦺ꧉ꦥꦼꦂꦱꦸꦣꦶꦤꦺꦤ꧀ꦱꦶꦁꦒꦩ꧀ꦧ꧀ꦭꦁꦧꦧ꧀ꦧꦶꦱꦤꦺꦩꦸꦭꦶꦃꦩꦫꦁꦄꦱꦭ꧀(ꦄꦱꦭ꧀ꦱꦏꦥꦔꦺꦫꦤ꧀ꦩꦸꦭꦶꦃꦩꦫꦁꦥꦔꦺꦫꦤ꧀)꧉
ꦭꦏ꧀ꦱꦶꦠꦤꦺꦭꦺꦤꦣꦺꦤ꧀ꦏꦭꦶꦁꦭꦶꦁ꧈
ꦭꦭꦔꦺꦤꦺꦤꦭꦶꦏꦂꦱꦆꦭꦁ꧈
ꦭꦸꦮꦶꦃꦄꦔꦺꦭ꧀ꦪꦺꦤ꧀ꦠꦤ꧀ꦎꦭꦺꦃ꧈
ꦭꦫꦥꦶꦁꦏꦁꦥꦶꦠꦸꦭꦸꦁ꧈
ꦊꦔꦶꦁꦮꦸꦭꦁꦆꦁꦏꦁꦣꦸꦩꦺꦭꦶꦁ꧈
ꦭꦸꦭꦸꦃꦄꦤꦺꦁꦣꦝꦭꦤ꧀
ꦭꦶꦔꦏ꧀ꦭꦶꦔꦸꦏ꧀ꦭꦶꦁꦭꦸꦁ꧈
ꦭꦶꦪꦺꦥꦺꦏꦾꦼꦃꦏꦁꦏꦮꦸꦭꦠ꧀
ꦭꦭꦸꦭꦭꦶꦏꦭꦸꦁꦭꦸꦤ꧀ꦏꦁꦔꦠꦶꦔꦭꦶ꧈
ꦊꦧꦸꦂꦏꦼꦤꦼꦁꦧꦼꦒꦭꦤ꧀꧈
꧋꧇꧑꧇꧉ꦩꦔꦺꦂꦠꦶꦪꦺꦴꦥꦔꦭꦩꦤ꧀ꦤꦭꦶꦏꦤꦺꦱꦏꦫꦠꦸꦭ꧀ꦩꦻꦴꦠ꧀(ꦔꦚ꧀ꦕꦶꦏ꧀ꦥ꧀ꦭꦮꦔꦤꦶꦁꦥꦠꦶ)꧉ꦒꦺꦴꦣꦉꦚ꧀ꦕꦤꦤꦺ꧈ꦤꦭꦶꦏꦄꦫꦺꦥ꧀ꦥꦼꦕꦠꦶꦁꦚꦮꦏꦸꦮꦶꦒꦮꦠ꧀ꦠꦸꦩꦿꦥ꧀ꦮꦺꦴꦁꦱꦶꦁꦣꦸꦫꦸꦁꦎꦭꦺꦃꦮꦼꦗꦔꦤ꧀ꦱꦶꦁꦕꦼꦠꦒꦩ꧀ꦧ꧀ꦭꦁ꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦱꦗꦿꦺꦴꦤꦶꦁꦔꦭꦩꦶꦏꦿꦶꦱꦶꦱ꧀(ꦒꦮꦠ꧀)ꦏꦸꦮꦶ꧈ꦫꦸꦩꦺꦴꦁꦱꦺꦴꦎꦫꦧꦶꦱꦺꦴꦤꦼꦫꦸꦱꦏꦺꦭꦏꦸꦤꦺ꧈ꦠꦶꦔꦏ꧀ꦠꦶꦔꦸꦏ꧀ꦧꦶꦔꦸꦁꦄꦠꦶꦤꦺ꧉
꧋꧇꧓꧇꧉ꦆꦁꦮꦏ꧀ꦠꦸꦏꦸꦮꦶꦏꦠꦺꦴꦤ꧀ꦱꦼꦱꦮꦔꦤ꧀ꦮꦼꦂꦤꦮꦼꦂꦤ꧈ꦱꦩꦺꦴꦁꦱꦺꦴꦣꦼꦮꦼꦏꦼꦭꦭꦶꦏꦼꦉꦩ꧀ꦩꦫꦁꦱꦮꦔꦤ꧀ꦩꦻꦴ꧈ꦄꦠꦺꦒꦺꦱ꧀ꦏꦼꦧꦺꦒꦭ꧀ꦎꦫꦥꦠꦶꦠꦶꦱ꧀ꦥꦠꦶꦤꦺ꧉
ꦥꦠꦶꦥꦥꦏꦭꦺꦩ꧀ꦥꦶꦠꦶꦁꦏꦥꦶꦂ꧈
ꦥꦏꦺꦴꦭꦺꦲꦺꦣꦸꦏ꧀ꦈꦫꦶꦥꦺꦠꦤ꧀ꦥ꧈
ꦥꦸꦫꦸꦮꦶꦠꦥꦔꦁꦒꦺꦥꦺ꧈
ꦥꦠꦿꦥꦺꦥꦿꦥ꧀ꦠꦺꦁꦭꦩ꧀ꦥꦸꦱ꧀
ꦥꦤ꧀ꦠꦺꦴꦒ꧀ꦠꦤ꧀ꦥꦏꦮꦿꦸꦃꦚꦸꦏꦸꦥꦶ꧈
ꦥꦿꦤ꧀ꦝꦺꦤꦺꦧꦉꦁꦮꦥꦠ꧀
ꦥꦏ꧀ꦱꦏꦼꦩ꧀ꦥꦱ꧀ꦏꦼꦩ꧀ꦥꦸꦱ꧀
ꦥꦤ꧀ꦤꦺꦴꦫꦥꦱꦿꦃꦄꦩꦥꦤ꧀
ꦥꦺꦴꦭꦲꦤꦺꦥꦭꦶꦤ꧀ꦠꦶꦫꦤ꧀ꦤꦺꦴꦫꦄꦥꦶꦏ꧀
ꦥꦿꦠꦤ꧀ꦝꦪꦺꦤ꧀ꦏꦭꦺꦥꦾꦤ꧀꧈
꧋꧇꧑꧇꧉ꦩꦠꦶꦱꦶꦁꦏꦱꦺꦧꦸꦠ꧀ꦆꦁꦄꦏ꧀ꦱꦫꦭꦧꦫꦶꦱ꧀ꦄꦁꦏꦱꦼꦥꦸꦭꦸꦃꦩꦻꦴ꧇ꦩꦠꦶꦱꦱꦂ꧈ꦗꦭꦫꦤꦺꦱꦸꦮꦸꦁꦠꦤ꧀ꦥꦏꦮꦿꦸꦃ(ꦏꦥꦶꦂ)꧉ꦪꦏꦸꦮꦶꦄꦏꦶꦧꦠꦺꦤꦭꦶꦏꦆꦱꦶꦃꦈꦫꦶꦥ꧀ꦎꦫꦒꦼꦊꦩ꧀ꦒꦺꦴꦭꦺꦏ꧀ꦏꦮꦿꦸꦃ꧉ꦥꦩꦶꦏꦶꦫꦺꦥꦠꦿꦥꦺꦩꦠꦶꦏꦸꦮꦶꦒꦩ꧀ꦥꦁꦕꦸꦏꦸꦥ꧀ꦠꦤ꧀ꦥꦏꦮꦿꦸꦃ꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦧꦉꦁꦔꦚ꧀ꦕꦶꦏ꧀ꦥ꧀ꦭꦮꦔꦤꦺꦥꦠꦶꦏꦼꦩ꧀ꦥꦱ꧀ꦏꦼꦩ꧀ꦥꦸꦱ꧀ꦎꦫꦥꦱꦿꦃ꧈ꦎꦫꦩꦥꦤ꧀ꦥꦺꦴꦭꦲꦺꦥꦭꦶꦤ꧀ꦠꦶꦫꦤ꧀ꦩꦿꦕꦶꦃꦤꦤꦶꦪꦺꦤ꧀ꦝꦼꦮꦼꦏꦼꦭꦭꦶ꧉
ꦣꦱꦂꦧꦺꦣꦭꦤ꧀ꦏꦁꦮꦸꦱ꧀ꦄꦩꦸꦤ꧀ꦝꦶ꧈
ꦣꦮꦸꦲꦶꦁꦱꦁꦥꦤ꧀ꦝꦶꦠꦏꦁꦩꦼꦣꦂ꧈
ꦣꦤꦸꦂꦣꦫꦩꦸꦁꦱꦸꦩꦺꦤ꧀ꦝꦺ꧈
ꦣꦠꦺꦔꦶꦁꦏꦁꦫꦶꦫꦶꦣꦸ꧈
ꦣꦝꦒ꧀ꦝꦺꦴꦏꦺꦴꦃꦠꦾꦱ꧀ꦠꦤ꧀ꦏꦭꦶꦤ꧀ꦝꦶꦃ꧈
ꦣꦶꦤꦺꦱꦺꦒ꧀ꦒꦺꦴꦫꦒꦺꦴꦣ꧈
ꦣꦔꦤ꧀ꦤꦺꦴꦫꦏꦶꦣꦸꦁ꧈
ꦣꦔꦃꦣꦔꦃꦩꦤ꧀ꦝꦶꦥꦼꦣꦁ꧈
ꦣꦠꦺꦔꦶꦁꦏꦁꦫꦶꦥꦸꦮꦶꦫꦺꦴꦣꦠꦶꦤꦤ꧀ꦝꦶꦁ꧈
ꦣꦶꦤꦺꦤ꧀ꦝꦠꦣꦃꦣꦝ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦮꦺꦴꦁꦱꦶꦁꦮꦶꦱ꧀ꦠꦩ꧀ꦥꦮꦼꦗꦔꦤꦶꦁꦒꦸꦫꦸꦧꦧ꧀ꦏꦮꦿꦸꦃꦏꦱꦩ꧀ꦥꦸꦂꦤꦤ꧀ꦱꦪꦺꦏ꧀ꦠꦶꦧꦺꦣꦏꦫꦺꦴꦱꦶꦁꦏꦱꦺꦧꦸꦠꦶꦁꦄꦏ꧀ꦱꦫꦥꦩꦻꦴ꧉ꦮꦺꦴꦁꦱꦶꦁꦮꦶꦱ꧀ꦠꦩ꧀ꦥꦮꦼꦗꦔꦤ꧀ꦏꦸꦮꦶ꧈ꦤꦭꦶꦏꦔꦚ꧀ꦕꦶꦏ꧀ꦱꦏꦿꦠꦸꦭ꧀ꦩꦻꦴꦠ꧀ꦩꦸꦁꦱꦸꦩꦺꦤ꧀ꦝꦺ
꧋꧇꧒꧇꧉ꦄꦤꦉꦫꦶꦣꦸꦠꦼꦏ꧈ꦄꦤꦒꦺꦴꦣꦉꦚ꧀ꦕꦤꦠꦼꦏ꧈ꦣꦼꦮꦼꦏꦼꦠꦠꦒ꧀ꦮꦌ꧈ꦎꦫꦏꦒꦺꦠ꧀ꦭꦤ꧀ꦎꦫꦩꦿꦼꦧꦮꦤꦶꦄꦠꦶꦤꦺ꧉
꧋꧇꧓꧇꧉ꦏꦪꦮꦺꦴꦁꦄꦁꦒꦮꦥꦼꦣꦁꦭꦶꦒꦤ꧀ꦄꦤꦩꦸꦁꦱꦸꦃꦠꦼꦏꦤꦿꦗꦁꦪꦺꦴꦣꦶꦠꦤ꧀ꦝꦶꦔꦶ꧉ꦩꦸꦁꦱꦸꦲꦺꦩꦼꦤ꧀ꦛꦸꦁꦔꦁꦒꦺꦴ‘ꦣꦼꦤ꧀ꦝ”ꦣꦝꦤꦺꦣꦶꦪꦸꦔꦭꦏꦺ꧉
ꦗꦠꦶꦤꦶꦁꦏꦁꦮꦸꦱ꧀ꦮꦼꦫꦸꦃꦆꦁꦗꦚ꧀ꦗꦶ꧈
ꦗꦚ꧀ꦗꦶꦗꦚ꧀ꦗꦶꦗꦚ꧀ꦗꦶꦤꦶꦁꦱꦁꦣ꧀ꦮꦶꦣ꧀ꦗ꧈
ꦗꦼꦤꦏ꧀ꦗꦼꦚ꧀ꦗꦼꦩ꧀ꦏꦫꦺꦩ꧀ꦆꦗꦺꦤ꧀
ꦗꦁꦏꦤꦺꦩꦸꦁꦄꦔꦺꦗꦸꦩ꧀
ꦗꦸꦩꦺꦤꦺꦔꦶꦁꦗꦶꦮꦁꦒꦩ꧀ꦧꦼꦚ꧀ꦗꦶꦁ꧈
ꦗꦶꦤꦸꦁꦏꦸꦁꦗꦿꦺꦴꦥꦩꦸꦗꦤ꧀
ꦗꦼꦗꦼꦒ꧀ꦠꦼꦫꦸꦱ꧀ꦠꦸꦮꦗꦸꦃ꧈
ꦗꦼꦗꦼꦫꦶꦁꦣꦿꦶꦪꦥꦿꦱꦗ꧈
ꦗꦺꦴꦒꦶꦁꦱꦼꦗꦆꦁꦩ꧀ꦧꦼꦚ꧀ꦗꦶꦁꦥꦿꦥ꧀ꦠꦤꦶꦁꦗꦚ꧀ꦗꦶ꧈
ꦗꦠ꧀ꦩꦶꦏꦱꦿꦃꦗꦶꦮꦂꦗ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦱꦶꦁꦏꦕꦫꦶꦠꦏꦺꦄꦤꦆꦁꦄꦏ꧀ꦱꦫꦣꦏꦸꦮꦶꦮꦺꦴꦁꦱꦶꦁꦮꦶꦱ꧀ꦆꦤ꧀ꦱꦾꦥ꦳꧀ꦪꦺꦤ꧀ꦮꦺꦴꦁꦈꦫꦶꦥ꧀ꦏꦸꦮꦶꦥꦕꦔꦤꦺꦥꦠꦶ꧉ꦭꦤ꧀ꦮꦶꦱ꧀ꦎꦭꦺꦃꦏꦮꦺꦫꦸꦃꦱꦏꦒꦸꦫꦸꦤꦺ(ꦈꦠꦮꦱꦏꦩꦕꦧꦸꦏꦸꦧꦸꦏꦸ)ꦧꦚ꧀ꦗꦸꦂꦠꦮꦏꦭ꧀ꦭꦸꦁꦒꦸꦃꦆꦗꦺꦤ꧀‘ꦎꦭꦃꦕꦶꦥ꧀ꦠ’꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦠꦸꦗꦸꦮꦤꦺꦎꦫꦭꦶꦪ꧈ꦱꦸꦥꦪꦱꦏ꧀ꦮꦶꦱꦺꦤꦶꦁꦒꦭ꧀ꦝꦺꦴꦚꦆꦏꦸꦗꦶꦮꦤꦺꦤꦼꦩꦸꦊꦭꦏꦺꦴꦤ꧀ꦎꦥꦺꦴꦧꦼꦤꦼꦉ꧉ꦩꦸꦭꦤꦺꦣꦼꦮꦼꦏꦼꦔꦸꦭꦶꦤꦏꦺꦔꦺꦴꦭꦃꦕꦶꦥ꧀ꦠꦄꦤꦥꦥꦤ꧀ꦩꦶꦫꦸꦁꦒꦁ꧉ꦏꦤ꧀ꦠꦶꦠꦼꦩꦼꦤ꧀ꦠꦼꦩꦼꦤ꧀ꦱꦧꦂꦭꦤ꧀ꦠꦼꦭꦠꦺꦤ꧀꧈
꧋꧇꧓꧇꧉ꦄꦣꦺꦒꦺꦈꦫꦶꦥꦺꦥꦿꦱꦗ꧈ꦣꦼꦤꦼꦪꦺꦤ꧀ꦮꦶꦱ꧀ꦠꦼꦏꦮꦼꦏ꧀ꦠꦸꦤꦺꦏꦸꦣꦸꦩꦠꦶ꧈ꦆꦪꦧꦏꦭ꧀ꦝꦶꦭꦏꦺꦴꦤꦶꦏꦤ꧀ꦠꦶꦄꦤ꧀ꦠꦼꦁꦭꦤ꧀ꦥꦱꦿꦃ꧉
ꦪꦩꦂꦩꦤꦺꦏꦸꦭꦸꦥ꧀ꦏꦁꦏꦫꦶꦪꦶꦤ꧀
ꦪꦏ꧀ꦠꦺꦏꦺꦤꦮꦭꦸꦪꦫꦶꦁꦭꦪ꧈
ꦪꦏꦶꦤꦗꦿꦺꦴꦤꦺꦈꦫꦶꦥ꧀ꦏꦶꦪꦺ꧈
ꦪꦏ꧀ꦠꦶꦠꦤ꧀ꦮꦸꦫꦸꦁꦭꦪꦸ꧈
ꦪꦺꦤ꧀ꦱꦶꦫꦠꦤ꧀ꦮꦼꦫꦸꦃꦏꦫꦶꦪꦶꦤ꧀
ꦪꦸꦣꦧꦿꦠꦤꦶꦁꦭꦪ꧈
ꦪꦠ꧀ꦤꦭꦶꦪꦺꦥ꧀ꦭꦸꦪꦸꦠ꧀
ꦪꦶꦠ꧀ꦩꦤ꧀ꦠꦮꦱ꧀ꦠꦸꦔꦭꦪ꧈
ꦪ꧀ꦮꦥꦼꦥꦺꦏꦩꦾꦁꦩꦩꦿꦶꦃꦩꦸꦭꦾꦤꦶꦁꦩꦪꦶꦠ꧀
ꦪꦺꦴꦒꦾꦣꦺꦤ꧀ꦥꦂꦱꦸꦣꦶꦪ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦏꦸꦭꦸꦥ꧀ꦩꦸꦭꦤꦺꦮꦺꦴꦁꦏꦸꦮꦶꦥꦼꦂꦭꦸꦔꦸꦣꦶꦏꦮꦿꦸꦃ꧈ꦱꦸꦥꦪꦥꦠꦶꦤꦺꦎꦫꦱꦱꦂ꧉ꦱꦺꦴꦮꦭ꧀ꦥꦠꦶꦏꦸꦣꦸꦣꦶꦪꦏꦶꦤꦏꦺꦱꦗꦿꦺꦴꦤꦺꦆꦱꦶꦃꦈꦫꦶꦥ꧀ꦆꦏꦶ꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦱꦧꦧ꧀ꦮꦺꦴꦁꦈꦫꦶꦥ꧀ꦩꦺꦴꦤꦺꦴꦩꦼꦱ꧀ꦠꦶꦧꦏꦭ꧀ꦩꦠꦶ꧉ꦪꦺꦤ꧀ꦏꦺꦴꦮꦺꦎꦫꦔꦼꦂꦠꦶꦏꦮꦿꦸꦃꦧꦧ꧀ꦥꦠꦶ꧈ꦆꦪꦺꦴꦏꦸꦮꦶ“ꦪꦠ꧀ꦤꦺꦴꦭꦶꦪꦺꦥ꧀ꦭꦸꦪꦸꦠ꧀”꧈ꦎꦚ꧀ꦕꦠꦺꦗꦶꦮꦩꦸꦱꦏꦫꦒꦧꦏꦭ꧀ꦏ꧀ꦭꦩ꧀ꦧꦿꦔꦤ꧀꧈
꧋꧇꧓꧇꧉ꦄꦗꦒꦸꦩꦩ꧀ꦥꦁꦭ꧀ꦲꦺꦴ!꧉ꦭꦤ꧀ꦩꦤꦺꦃ꧈ꦏꦮꦿꦸꦃꦱꦸꦥꦪꦗꦶꦤꦱꦃꦩꦸꦩꦸꦭꦾ꧈ꦈꦒꦥꦼꦂꦭꦸꦏꦺꦴꦏ꧀ꦥꦂꦱꦸꦣꦶ꧉
ꦚꦠꦤꦶꦁꦤꦺꦁꦚꦠꦏ꧀ꦤꦆꦁꦱꦸꦚꦶ꧈
ꦚꦼꦚꦼꦠꦶꦁꦫꦠ꧀ꦭꦮꦤ꧀ꦏꦲꦤꦤ꧀ꦚ꧈
ꦚꦶꦂꦤꦏ꧀ꦤꦚꦼꦠ꧀ꦄꦗ꧀ꦮꦒꦿꦼꦚꦼꦃ꧈
ꦚꦫꦶꦁꦆꦭꦶꦤꦶꦁꦧꦚꦸ꧈
ꦚꦸꦣꦫꦱꦏꦁꦩꦺꦴꦚꦂꦩꦚꦶꦂ꧈
ꦚꦶꦂꦤꦏꦏꦺꦏꦼꦣꦸꦚꦤ꧀
ꦚꦫꦺꦴꦁꦱꦶꦂꦤꦏꦚꦸꦠ꧀(ꦏꦁꦚꦸꦠ꧀)꧈
ꦚꦼꦤꦼꦤꦶꦤꦪꦏꦸꦩꦺꦚꦂ꧈
꧋ꦚꦩ꧀ꦭꦼꦁꦠꦼꦤ꧀ꦠꦿꦼꦩ꧀ꦄꦪꦼꦩ꧀ꦠꦾꦱꦺꦩꦫꦶꦚꦁꦚꦶꦁ꧈
ꦚꦠꦮꦸꦱ꧀ꦠꦼꦏꦼꦁꦱꦸꦚ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦄꦼꦤꦼꦔꦼꦄꦠꦶꦩꦸꦠꦼꦫꦸꦱ꧀ꦤꦔꦤ꧀ꦠꦶꦠꦼꦏꦤ꧀ꦎꦫꦫꦱꦫꦸꦩꦺꦴꦁꦱ(ꦱꦸꦮꦸꦁ)꧉ꦏꦲꦤꦤꦶꦁꦗꦒꦣ꧀ꦄꦗꦏꦺꦴꦏ꧀ꦫꦱꦏꦏꦺ꧈ꦄꦗꦩꦶꦏꦶꦂꦏꦌꦏꦌ꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦤꦥꦱ꧀ꦩꦸꦱꦫꦺꦃꦤꦏꦪꦚꦫꦶꦁꦆꦭꦶꦤꦶꦁꦧꦚꦸ꧈ꦫꦱꦩꦸꦱꦶꦁꦩꦺꦴꦚ꧀ꦗꦂꦩꦚ꧀ꦗꦶꦂꦠꦼꦩꦲꦤ꧀ꦊꦫꦺꦩ꧀꧈ꦧꦏꦸꦤꦺꦄꦗꦩꦶꦏꦶꦂꦧꦧ꧀ꦏꦣꦺꦴꦚꦤ꧀ꦄꦩꦺꦱ꧀ꦛꦶꦫꦱꦏꦁꦩꦺꦴꦚ꧀ꦗꦂꦩꦚ꧀ꦗꦶꦂꦩꦻꦴꦆꦭꦁ꧉
꧋꧇꧓꧇꧉ꦮꦸꦱꦤꦏꦪꦏꦠꦩꦤ꧀ꦕꦲꦾ꧈ꦥꦺꦴꦭꦠꦤ꧀ꦩꦸꦣꦝꦶꦱꦸꦩꦿꦶꦔꦃ꧈ꦄꦠꦶꦩꦸꦄꦪꦼꦩ꧀ꦠꦼꦤ꧀ꦠꦿꦼꦩ꧀ꦎꦫꦏꦫꦺꦴꦤꦺꦪꦤ꧀꧈ꦥꦿꦚꦠꦮꦶꦱ꧀ꦠꦼꦏꦤ꧀ꦆꦁꦏꦲꦤꦤ꧀ꦱꦸꦮꦸꦁ꧉
ꦩꦸꦭꦤꦺꦠꦥꦿꦠꦫꦸꦤꦱꦩꦶ꧈
ꦩꦂꦱꦸꦣꦶꦪꦔꦼꦭ꧀ꦩꦸꦏꦁꦈꦠꦩ꧈
ꦩꦿꦶꦃꦩꦉꦩ꧀ꦏꦫꦺꦩ꧀ꦠꦸꦩꦩꦺꦁ꧈
ꦩꦣꦾꦺꦁꦔꦭꦩ꧀ꦔꦭꦶꦩꦸꦤ꧀
ꦩꦼꦤꦼꦁꦩꦿꦶꦃꦮꦿꦸꦃꦩꦿꦶꦁꦏꦁꦔꦪꦺꦴꦩꦶ꧈
ꦩꦤꦮꦮꦸꦱ꧀ꦠꦤ꧀ꦱꦩꦂ꧈
ꦩꦺꦴꦫꦺꦩꦿꦶꦁꦄꦁꦒꦩꦸ꧈
ꦩꦸꦏ꧀ꦱꦤꦺꦭꦸꦮꦶꦃꦈꦠꦩ꧈
ꦩꦂꦒꦈꦮꦸꦱ꧀ꦠꦤ꧀ꦱꦩꦂꦣꦼꦤꦶꦫꦩꦩꦿꦶꦃ꧈
ꦩꦸꦭꦶꦃꦄꦭꦩꦺꦭꦩ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦩꦸꦭꦤꦺꦥꦫꦄꦤꦺꦴꦩ꧀ꦥꦿꦪꦺꦴꦒꦥꦣꦩꦂꦱꦸꦣꦶꦪꦺꦴꦔꦼꦭ꧀ꦩꦸꦕ꧀ꦲꦏ꧀(ꦈꦠꦩ)꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦠꦼꦩꦲꦤ꧀ꦏꦺꦴꦮꦺꦫꦸꦩꦺꦴꦁꦱꦺꦴꦩꦉꦩ꧀ꦭꦤ꧀ꦝꦸꦮꦺꦱꦼꦣꦾꦔꦩ꧀ꦧꦃꦄꦭꦩ꧀ꦒꦆꦧ꧀ꦒꦆꦧ꧀ꦱꦫꦤꦩꦼꦤꦼꦁ꧈ꦱꦸꦥꦪꦔꦼꦂꦠꦶꦏꦤ꧀ꦛꦶꦪꦏꦶꦤ꧀ꦧꦧ꧀ꦄꦤꦤꦺꦄꦭ꧀ꦭꦃ(ꦏꦁꦔꦪꦺꦴꦩꦶ)꧉
꧋꧇꧓꧇꧉ꦪꦺꦤ꧀ꦏꦺꦴꦮꦺꦮꦶꦱ꧀ꦪꦏꦶꦤ꧀ꦠꦼꦩꦼꦤꦤ꧀꧇ꦄꦭ꧀ꦭꦃꦏꦸꦮꦶꦎꦫꦠꦻꦴꦥꦶꦱꦃꦏꦫꦺꦴꦏꦺꦴꦮꦺ꧈ꦥꦠꦶꦩꦸꦎꦫꦧꦏꦭ꧀ꦱꦱꦂ꧉
꧋꧇꧔꧇꧉ꦄꦩꦂꦒꦏꦺꦴꦮꦺꦮꦶꦱ꧀ꦎꦫꦱꦩꦂꦄꦁꦒꦺꦴꦤ꧀ꦩꦸꦤꦼꦣꦾꦩꦸꦭꦶꦃꦩꦫꦁꦄꦱꦭ꧀ꦩꦸ꧉
ꦒꦒꦫꦤꦺꦏꦁꦭꦸꦮꦶꦃꦥꦿꦪꦺꦴꦒꦶ꧈
ꦒꦒꦪꦸꦲꦤ꧀ꦄꦂꦱꦩꦸꦁꦒꦃꦱ꧀ꦮꦂꦒ꧈
ꦒꦸꦤꦸꦁꦠꦸꦂꦱꦺꦤꦗꦸꦗꦸꦒꦺ꧈
ꦒꦿꦤꦺꦏꦁꦭꦸꦮꦶꦃꦩꦸꦁꦒꦸꦭ꧀
ꦒꦺꦴꦤ꧀ꦝꦺꦭꦤꦣꦺꦤ꧀ꦄꦩꦭꦶꦒꦶ꧈
ꦒꦸꦭꦸꦔꦤꦶꦁꦗꦶꦮꦁꦒ꧈
ꦒꦸꦩꦺꦭꦺꦁꦱꦒ꧀ꦭꦸꦒꦸꦠ꧀
ꦒꦶꦒꦶꦠꦺꦤ꧀ꦗ꧀ꦮꦫꦶꦁꦒꦫꦶꦁꦒ꧈
꧋ꦒꦒꦂꦭꦩꦸꦤ꧀ꦱꦶꦫꦠꦤ꧀ꦤꦸꦫꦸꦠ꧀ꦆꦁꦩꦂꦒꦶ꧈
ꦒꦿꦤꦶꦁꦠꦸꦂꦱꦺꦤꦄꦂꦒ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉ꦱꦫꦠꦺꦱꦶꦁꦥꦿꦪꦺꦴꦒꦧꦔꦼꦠ꧀ꦠꦸꦩꦿꦥ꧀ꦱꦼꦠꦾꦩꦸꦁꦒꦃꦱ꧀ꦮꦂꦒꦏꦸꦮꦶ꧇ꦔ꧀ꦭꦶꦮꦠꦤꦺꦒꦸꦤꦸꦁꦠꦸꦂꦱꦶꦤꦱꦶꦁꦥꦸꦚ꧀ꦕꦏꦺꦣꦸꦮꦸꦂꦧꦔꦼꦠ꧀꧈
꧋꧇꧒꧇꧉ꦥꦸꦚ꧀ꦕꦏꦺꦏꦸꦮꦶꦄꦁꦒꦺꦴꦤꦺꦤ꧀ꦱꦶꦥꦠꦤ꧀ꦄꦗꦩꦔꦿꦺꦴꦩꦼꦂꦠꦼꦭꦸ꧉ꦄꦁꦒꦺꦴꦤ꧀ꦩꦸꦚꦮꦶꦗꦺꦏꦏꦺꦗꦶꦮꦫꦺꦴꦒꦺꦴꦩꦸ꧈ꦱꦶꦁꦔꦤ꧀ꦠꦶꦒꦸꦩꦺꦴꦭꦺꦴꦁꦠꦼꦩꦼꦤꦤ꧀ꦧꦼꦧꦱꦤ꧀ꦝꦣꦶꦱꦏ꧀ꦒ꧀ꦭꦸꦒꦸꦠ꧀꧈ꦥꦔꦺꦱ꧀ꦠꦶꦩꦸꦄꦗꦱꦩꦂꦱꦩꦂ꧉
꧋꧇꧓꧇꧉ꦪꦺꦤ꧀ꦏꦺꦴꦮꦺꦎꦫꦔ꧀ꦭꦶꦮꦠꦶꦥꦸꦚ꧀ꦕꦏꦺꦒꦸꦤꦸꦁꦠꦸꦂꦱꦶꦤꦩꦻꦴ꧈ꦱꦼꦣꦾꦩꦸꦩꦸꦁꦒꦃꦱ꧀ꦮꦂꦒꦎꦫꦧꦏꦭ꧀ꦏꦭꦺꦏ꧀ꦱꦤꦤ꧀꧈
ꦧꦧꦫꦤꦺꦥꦿꦥ꧀ꦠꦺꦁꦄꦭꦩ꧀ꦏꦧꦶꦂ꧈
ꦧꦭꦶꦩꦸꦂꦧꦄꦔꦺꦧꦏꦶꦏꦼꦧ꧀ꦭꦠ꧀
ꦧꦸꦱꦤꦏꦻꦴꦧꦤ꧀ꦏꦧꦺꦃ꧈
ꦧꦸꦩꦶꦧꦫꦸꦤꦏ꧀ꦭꦼꦧꦸ꧈
ꦧꦣꦤꦶꦁꦲꦾꦁꦠꦼꦠꦼꦥ꧀ꦔꦼꦊꦧꦶ꧈
ꦧꦧꦫꦤ꧀ꦚ꧀ꦗꦼꦫꦺꦴꦚ꧀ꦗꦧ꧈
ꦧꦺꦴꦭꦧꦭꦶꦗꦸꦩ꧀ꦧꦸꦃ꧈
ꦧꦭꦶꦏ꧀ꦪꦺꦤ꧀ꦠꦤ꧀ꦧꦁꦏꦶꦠ꧀ꦩꦸꦂꦧ꧈
ꦧꦏꦭ꧀ꦧꦭꦶꦏꦥꦸꦂꦧꦆꦁꦄꦭꦩ꧀ꦏꦧꦶꦂ꧈
ꦧꦸꦧꦿꦃꦠꦤ꧀ꦧꦶꦱꦩ꧀ꦧꦧꦂ꧉
꧋꧇꧑꧇꧉(ꦪꦺꦤ꧀ꦏꦭꦺꦏ꧀ꦱꦤꦤ꧀ꦠꦼꦏꦤ꧀ꦆꦁꦏꦲꦤꦤ꧀ꦱꦸꦮꦸꦁ)ꦠꦼꦩꦲꦤ꧀ꦧꦧꦂꦄꦥꦺꦔꦮꦏ꧀ꦗꦒꦣ꧀ꦒꦼꦣꦺ(ꦄꦭꦩ꧀ꦱꦺꦩꦺꦱ꧀ꦠ)꧈ꦄꦠꦺꦒꦺꦱ꧀ꦧꦭꦶꦏꦪꦄꦱꦭꦺꦄꦔꦺꦧꦏꦶꦏꦼꦧ꧀ꦭꦠ꧀꧈ꦗꦒꦣ꧀ꦆꦏꦶ꧇ꦧꦸꦩꦶꦤꦺ꧈ꦱꦼꦒꦫꦤꦺ꧈ꦏꦻꦴꦧꦤ꧀ꦏꦧꦺꦃ꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦥꦿꦚꦠꦚ꧀ꦗꦼꦫꦺꦴ(ꦗꦒꦣ꧀ꦕꦶꦭꦶꦏ꧀ꦩꦶꦏꦿꦺꦴꦏꦺꦴꦱ꧀ꦩꦺꦴꦱ꧀)ꦭꦤ꧀ꦚ꧀ꦗꦧ(ꦗꦒꦣ꧀ꦒꦺꦣꦺ꧈ꦩꦏꦿꦺꦴꦏꦺꦴꦱ꧀ꦩꦺꦴꦱ꧀)ꦏꦸꦮꦶꦏꦌꦧꦺꦏꦤ꧀ꦝꦠꦸꦭ꧀ꦭꦃ꧈ꦏꦭꦶꦩ꧀ꦥꦸꦠꦤ꧀ꦱꦶꦥꦠꦸꦭ꧀ꦭꦃ꧈ꦠꦼꦠꦼꦥ꧀ꦱꦭꦮꦱ꧀ꦭꦮꦱꦺ꧉
꧋꧇꧓꧇꧉ꦪꦺꦤ꧀ꦎꦫꦧꦶꦱꦺꦴꦠꦼꦏꦤ꧀ꦆꦁꦏꦲꦤꦤ꧀ꦱꦸꦮꦸꦁ꧈ꦏꦥꦺꦏ꧀ꦱꦧꦏꦭ꧀ꦏꦥꦸꦂꦧꦩꦤꦺꦃꦣꦼꦤꦶꦁꦄꦁꦒꦺꦂꦄꦁꦒꦺꦫꦶꦁꦏꦺꦴꦣꦿꦠ꧀꧇ꦤꦤ꧀ꦝꦁꦥꦼꦤ꧀ꦝꦼꦫꦶꦠꦄꦤ꧀ꦧꦸꦔꦃꦱꦸꦱꦃ꧉
ꦛꦼꦔꦶꦁꦣ꧀ꦮꦶꦱ꧀ꦠꦠꦤ꧀ꦄꦤꦏꦁꦏꦌꦱ꧀ꦛꦶ꧈
ꦛꦶꦭꦺꦒ꧀ꦛꦶꦭꦺꦒ꧀ꦠꦤ꧀ꦭꦭꦸꦥꦭꦱ꧀ꦛ꧈
ꦛꦼꦔꦼꦂꦛꦼꦔꦼꦂꦠꦤ꧀ꦥꦕꦤ꧀ꦛꦺꦭ꧀
ꦛꦺꦴꦏ꧀ꦛꦼꦊꦩꦸꦁꦔꦭꦸꦤ꧀ꦛꦸꦁ꧈
ꦛꦼꦫꦶꦁꦱꦼꦣꦾꦠꦤ꧀ꦧꦁꦏꦶꦠ꧀ꦩꦼꦱ꧀ꦛꦶ꧈
ꦛꦸꦏꦸꦭꦺꦥꦱ꧀ꦠꦶꦤꦶꦱ꧀ꦛ꧈
ꦛꦶꦤꦺꦴꦠꦺꦴꦭ꧀ꦧ꧀ꦭꦼꦒ꧀ꦛꦸꦛꦸꦂ꧈
ꦛꦺꦴꦁꦛꦺꦴꦁꦱꦺꦴꦠ꧀ꦥꦿꦥ꧀ꦠꦥꦼꦥꦛꦤ꧀
ꦛꦼꦏ꧀ꦄꦼꦛꦼꦏꦤ꧀ꦤꦸꦛꦸꦏꦶꦱꦶꦏꦸꦛꦸꦁꦤꦶꦱ꧀ꦛꦶꦥ꧀
ꦛꦶꦤꦺꦛꦺꦭ꧀ꦩꦿꦶꦁꦏꦤꦶꦱ꧀ꦛꦤ꧀꧈
꧋꧇꧑꧇꧉(ꦱꦶꦁꦎꦫꦧꦶꦱꦺꦴꦧꦭꦶꦩꦫꦁꦄꦱꦭꦺꦩꦻꦴ)꧇ꦧꦶꦔꦸꦁꦎꦫꦏꦫꦸꦮꦤ꧀ꦱꦺꦣꦾꦤꦺ꧉ꦠꦼꦩꦃꦠꦶꦭꦺꦏ꧀ꦠꦶꦭꦺꦏ꧀ꦭꦤ꧀ꦠꦼꦔꦼꦂꦠꦼꦔꦼꦂꦮꦌ꧉ꦥꦼꦥꦸꦤ꧀ꦠꦺꦴꦤꦺꦩꦸꦁꦔꦼꦭꦸꦤ꧀ꦠꦸꦁꦏꦤ꧀ꦛꦶꦱꦺꦣꦾꦱꦶꦁꦎꦫꦒꦸꦩꦠꦺꦴꦏ꧀꧈
꧋꧇꧒꧇꧉ꦧꦉꦁꦠꦸꦏꦸꦭ꧀ꦱꦼꦣꦾꦤꦺ꧈ꦩꦼꦱ꧀ꦛꦶꦱꦼꦣꦾꦱꦶꦁꦫꦺꦩꦺꦃꦫꦺꦩꦺꦃ꧈ꦣꦶꦠꦸꦤ꧀ꦠꦸꦤ꧀ꦧ꧀ꦭꦼꦏꦸꦠꦸꦂ꧉ꦥꦫꦠꦺꦴꦁꦠꦺꦴꦁꦱꦺꦴꦠ꧀ꦠꦼꦏ꧈ꦥꦣꦩꦶꦭꦫꦮꦺꦴꦁꦱꦶꦁꦧꦶꦔꦸꦁꦏꦸꦮꦶ꧈ꦣꦶꦒꦼꦫꦺꦠ꧀ꦩꦫꦁꦏꦤꦶꦱ꧀ꦛꦤ꧀꧈
ꦔꦶꦁꦏꦁꦥꦏ꧀ꦱꦔꦼꦩ꧀ꦧꦥꦿꦮꦶꦫꦔꦶ꧈
ꦔꦁꦒꦶꦠ꧀ꦔꦼꦭ꧀ꦩꦸꦔꦮꦒ꧀ꦠꦤ꧀ꦈꦤꦶꦔ꧈
ꦔꦮꦸꦂꦩꦸꦲꦸꦁꦄꦤ꧀ꦝꦺꦣꦺꦴꦔꦺꦁ꧈
ꦔ꧀ꦭꦸꦭꦸꦫꦶꦉꦃꦆꦁꦣꦔꦸ꧈
ꦔꦤ꧀ꦝꦶꦏꦤꦺꦥꦿꦩꦿꦶꦃꦭꦸꦭꦸꦔꦶꦠ꧀
ꦔꦸꦣꦶꦪꦮꦣꦶꦤꦶꦁꦫꦠ꧀
ꦔꦶꦁꦪ꧀ꦮꦫꦔꦸꦫꦔꦸ꧈
ꦔꦸꦁꦱꦺꦣꦔꦤ꧀ꦠꦶꦈꦤꦶꦔ꧈
ꦔꦿꦕꦸꦠ꧀ꦔꦸꦏꦸꦠ꧀ꦮꦺꦴꦱꦶꦁꦄꦁꦒꦏꦁꦥꦶꦤꦶꦔꦶꦠ꧀
ꦔꦪꦸꦃꦮꦺꦴꦂꦏꦁꦮꦸꦂꦮꦺꦁꦫꦠ꧀꧈
꧋꧇꧑꧇꧉ꦥꦼꦔꦫꦔꦺꦧꦸꦏꦸꦆꦏꦶꦄꦒꦲꦤ꧀ꦠꦶꦫꦸꦠꦶꦫꦸꦥꦫꦥꦤ꧀ꦝꦶꦠꦺꦴ꧇ꦩꦼꦣꦫꦤꦺꦔꦼꦭ꧀ꦩꦸ꧈ꦱꦠꦺꦩꦺꦤꦺꦎꦫꦮꦼꦫꦸꦃ꧉ꦩꦸꦁꦔꦮꦸꦂꦏꦪꦄꦣꦺꦴꦔꦺꦁꦮꦌ꧉
꧋꧇꧒꧇꧉ꦩꦸꦁꦔꦼꦱ꧀ꦠꦺꦴꦮꦏꦺꦔꦼꦤ꧀ꦝꦶꦏꦤꦺꦥꦫꦊꦭꦸꦲꦸꦂ꧈ꦄꦃꦭꦶꦏꦼꦧꦠꦶꦤꦤ꧀ꦱꦸꦥꦪꦏꦶꦠꦔꦸꦣꦶꦏꦮꦺꦫꦸꦃꦮꦣꦶꦤꦺꦧꦸꦮꦤꦏꦤ꧀ꦛꦶꦠꦼꦩꦼꦤ꧀ꦠꦼꦩꦼꦤ꧀꧈
꧋꧇꧓꧇꧉ꦱꦸꦥꦪꦠꦼꦭꦠꦺꦤ꧀ꦩꦁꦱꦃꦱꦼꦩꦣꦶ꧈ꦔꦤ꧀ꦠꦶꦏꦱꦶꦭ꧀ꦔꦭꦩꦶꦏꦲꦤꦤ꧀ꦱꦸꦮꦸꦁ꧈ꦪꦏꦸꦮꦶꦩꦤꦸꦁꦒꦭꦺꦠꦶꦠꦃꦏꦫꦺꦴꦱꦶꦁꦤꦶꦠꦲꦏꦺ꧉
