Hawa nafsu
Hawa
nafsu adalah sebuah perasaan atau kekuatan emosional yang besar dalam diri
seorang manusia; berkaitan secara langsung dengan pemikiran atau fantasi
seseorang. Hawa nafsu merupakan kekuatan psikologis yang kuat yang menyebabkan
suatu hasrat atau keinginan intens terhadap suatu objek atau situasi demi
pemenuhan emosi tersebut.
Dapat
berupa hawa nafsu untuk pengetahuan, kekuasaan, dan lainnya, namun pada umumnya dihubungkan dengan hawa
nafsu seksual.
NAFSU
SEKSUAL
Persetubuhan
atau hubungan seksual artinya secara prinsip adalah tindakan sanggama yang
dilakukan oleh manusia, tetapi dalam arti yang lebih luas juga merujuk pada
tindakan-tindakan lain yang sehubungan atau menggantikan tindakan sanggama,
jadi lebih dari sekadar merujuk pada pertemuan antar alat kelamin lelaki dan
perempuan.
Persetubuhan
mungkin didahului dengan percumbuan yang menyebabkan gairah pada pasangan,
menyebabkan penis mengalami ereksi, dan pelumasan alami pada vagina.
Untuk
memulai sebuah persetubuhan, penis yang telah ereksi dimasukkan ke dalam vagina
dan salah satu pasangan atau keduanya menggerakkan pahanya untuk membuat penis
bergerak maju dan mundur di dalam vagina dan menghasilkan gesekan, tanpa sama
sekali mengeluarkan penis secara penuh. Dengan demikian, mereka merangsang diri
sendiri maupun pasangannya hingga orgasme dan ejakulasi diperoleh. Penetrasi dengan
penis juga dikenal dengan intromission atau dengan nama Latin immissio penis. Istilah
penetrasi digunakan untuk menggambarkan kondisi di mana alat kelamin pria
dimasukkan ke dalam vagina. Hal ini tidak selamanya menjadi ritual yang wajib
untuk mencapai kesenangan dan kenikmatan dalam berhubungan seks. Aktivitas
seksual tanpa melakukan penetrasi biasanya dilakoni oleh kaum remaja dengan
cara masturbasi sehingga mengeluarkan sperma.
MENURUT
ISLAM
Hawa
nafsu terdiri dari dua kata :
1.
Hawa.
2.
Nafsu
.
Dalam
bahasa Melayu, nafsu bermakna keinginan, kecenderungan atau dorongan hati yang
kuat. Jika ditambah dengan kata hawa (hawa nafsu), biasanya dikaitkan dengan
dorongan hati yang kuat untuk melakukan perkara yang tidak baik. Adakalanya
bermakna selera, jika dihubungkan dengan makanan.
NAFSU
SYAHWAT
Nafsu
syahwat pula berarti keberahian atau keinginan bersetubuh.
Ketiga
perkataan ini (hawa, nafsu dan syahwat) berasal dari bahasa Arab :
1.
Hawa
(sangat cinta; kehendak).
2.
Nafsu
(roh, nyawa, jiwa, tubuh, diri
seseorang, kehendak, niat; selera, usaha).
3.
Syahwat
(keinginan untuk mendapatkan yang lazat (nikmat), berahi).
Ada
sekolompok orang menganggap hawa nafsu sebagai syaitan yang bersemayam di dalam
diri manusia, yang bertugas untuk mengusung manusia kepada kefasikan atau
pengingkaran. Mengikuti hawa nafsu akan membawa manusia kepada kerusakan.
Akibat pemuasan nafsu jauh lebih mahal ketimbang kenikmatan yang didapat
darinya. Hawa nafsu yang tidak dapat dikendalikan juga dapat merusak potensi
diri seseorang.
Sebenarnya
setiap orang diciptakan dengan potensi diri yang luar biasa, tetapi hawa nafsu
dapat menghambat potensi itu muncul kepermukaan. Potensi yang dimaksud di sini
adalah potensi untuk menciptakan keadilan, ketenteraman, keamanan,
kesejahteraan, persatuan dan hal-hal baik lainnya. Namun karena hambatan nafsu
yang ada pada diri seseorang potensi-potensi tadi tidak dapat muncul kepermukan
(dalam realita kehidupan). Maka dari itu mensucikan diri atau mengendalikan
hawa nafsu adalah keharusan bagi siapa saja yang menghendaki keseimbangan,
kebahagian dalam hidupnya karena hanya dengan berjalan di jalur-jalur yang
benar sajalah menusia dapat mencapai hal tersebut.
Menurut Kekristenan
Dalam
kitab suci Perjanjian Baru bahasa Indonesia terjemahan LAI, ditemukan bahasa Yunani
(sesuai yang tertulis di Septuaginta) diterjemahkan menjadi keinginan yang
tidak berhubungan dengan seksual. Dan juga dalam banyak terjemahan bahasa
Inggris: desire, covet, misalnya pada ASV. Beberapa contohnya yaitu:
Matius
13:17: Sebab Aku berkata kepadamu: Sesungguhnya banyak nabi dan orang benar
ingin melihat apa yang kamu lihat, tetapi tidak melihatnya, dan ingin mendengar
apa yang kamu dengar, tetapi tidak mendengarnya.
Lukas
22:15: Kata-Nya kepada mereka: "Aku sangat rindu makan Paskah ini
bersama-sama dengan kamu, sebelum Aku menderita.
Kisah
Para Rasul 20:33: Perak atau emas atau pakaian tidak pernah aku ingini dari
siapapun juga.
Secara
khusus dalam bahasa Yunani terkait dengan keinginan seksual (bahasa
Inggris: lust) misalnya pada Matius 5:28:
Tetapi
Aku berkata kepadamu: Setiap orang yang memandang perempuan serta
menginginkannya, sudah berzinah dengan dia di dalam hatinya."
Kemungkinan
hal tersebut yang menyebabkan hawa nafsu sering dikaitkan dengan keinginan
seksual, baik di Indonesia maupun di banyak negara berbahasa Inggris.
Katolik
Hawa
nafsu berasal dari yang digunakan Santo Hieronimus untuk menerjemahkan berbagai
dosa dalam kitab suci (Vulgata), termasuk kemabukan dan hasrat seksual
berlebih. Santo Gregorius Agung kemudian menempatkan hawa nafsu (bahasa
Inggris: luxury) dalam salah satu dari tujuh dosa pokok, dan mempersempit
cakupannya menjadi keinginan yang tidak teratur.Lalu Santo Thomas Aquinas dalam
Summa Theologia turut menegaskan bahwa hawa nafsu memang termasuk dosa pokok;
sambil mengutip kata-kata St Isidorus dari Sevilla, St Thomas mengaitkan hawa
nafsu sebagai kesenangan seksual yang merusakkan pikiran manusia.[6] Perlu
diketahui bahwa Alkitab Douay Rheims, yang dahulu umum digunakan kalangan
Katolik berbahasa Inggris, menggunakan kata luxury bukan lust.
Secara
lengkap Katekismus Gereja Katolik (KGK) #2351 mendefinisikan hawa nafsu (bahasa
Inggris: lust) sebagai suatu keinginan yang tidak teratur atau kenikmatan
berlebihan atas kepuasan seksual, apabila kepuasan tersebut dikejar bagi
dirinya sendiri dengan melepaskannya dari tujuan prokreasi (demi kelahiran
manusia baru) dan persatuan dalam cinta kasih suami- isteri (Tobit 8:4-9) --KGK
#2361.
Ungkapan
kebiasaan buruk hawa nafsu menghasilkan dosa berat (Lihat: Bobot Dosa) melawan
kemurnian yaitu: perzinahan,, perselingkuhan, pornografi, pelacuran, perkosaan,
dan tindakan homoseksual (yang merupakan dosa adalah tindakan/perbuatan
seksualnya, bukan kecenderungan seksualnya).
Dengan
lebih tegas St Thomas Aquinas mengatakan bahwa setiap perbuatan yang dilakukan
dengan hawa nafsu termasuk dalam dosa berat, termasuk ciuman atau sentuhan yang
dilakukan dengan penuh gairah dan nafsu.
Karena
kadar dosa yang berat, mutlak dibutuhkan penyesalan dan rahmat dari Sakramen
Pengakuan Dosa sebagai langkah awal kesembuhan dari keterikatan hawa nafsu (KGK
#1856), sehingga kemudian seseorang dapat menyambut Komuni Kudus yang
memampukannya untuk berjuang lebih baik dalam mengatasi bahaya dosa berat di
kemudian hari (KGK #1395). Santo Paulus mengatakan bahwa hawa nafsu termasuk
dalam perbuatan atau keinginan daging (Galatia 5:19), sehingga perjuangan
mengatasi hawa nafsu membutuhkan keutamaan kemurnian berupa pembersihan hati
dan pengendalian diri (KGK #2517).
HADITS
Berdasarkan
hadits baginda Muhammad Saw bahwa manusia itu dilahirkan oleh Allah Swt dengan
fitrahnya. Setiap manusia dilahirkan berdasarkan fitrah. Fitrah yang dimaksud
adalah fitrah tauhid. Fitrah yang dimaksud bahwa kita dilahirkan dalam kondisi
sudah bertauhid. Hal ini dijelaskan di dalam Al-Qur’an surat Al-A’raf ayat 172.
Ketika Allah Swt mengambil persaksian dari kita bahwa kita diminta untuk
bersaksi oleh Allah.
Apakah
Aku ini Tuhanmu ?
Kita
semuanya, umat manusia mengatakan, Betul wahai Allah, Engkau adalah Tuhan
kami.” Inilah fitrah kita, yang kita persaksikan di alam ruh, sebelum lagi kita
dilahirkan oleh orang tua kita. Maka kita sudah bersaksi kepada Allah, bahwa
Allah adalah Rabb kita. bahwa Allah adalah Tuhan yang harus disembah.
Fitrah
yang bermutu adalah fitrah ketika dia mempersaksikan Allah Swt sebagai
Tuhannya. Namun ketika kita sudah dilahirkan di permukaan bumi, maka Allah Swt
memberikan potensi-potensi buruk pada diri kita dan begitulah pada setiap diri
manusia. Di dalam Al-Qur’an potensi buruk itu dibagi menjadi dua. Ada potensi
buruk yang berasal dari diri kita sendiri, yang tidak terlepas dari diri kita
selama hayat dikandung badan. Maka selama itu pula potensi buruk itu ada pada
diri kita. Dan ada potensi buruk yang di luar diri kita, senantiasa akan
menggerogoti diri kita.
Potensi
buruk yang berasal dari diri kita sendiri oleh Al-Qur’an disebutkan dengan tiga
istilah. Istilah yang pertama adalah istilah An-Nafs, ini yang dijelaskan oleh
Allah di dalam surat Yusuf yang artinya, “Sesungguhnya nafsu itu menyuruh
manusia berada pada perbuatan buruk.” Lalu istilah yang kedua Allah sebut
dengan istilah syahwat, “Pada manusia itu dihiasi oleh Allah Swt kecintaan
kepada syahwat, terlalu cinta kepada istri, kepada anak, kepada harta benda,”
dan lain sebagainya. Terlalu cinta itu tidak baik dan itu akan menggerogoti
fitrah kita. Selanjutnya istilah yang ketiga yang disebutkan oleh Allah Swt
adalah istilah hawa,
Bagaimana
menurut kalian orang yang menjadikan hawa nafsunya sebagai Tuhannya, dan orang
yang seperti ini pasti akan Allah sesatkan.
Jadi,
orang yang memperturutkan hawa nafsunya, orang yang memperturutkan
kecenderungan-kecenderungan buruk yang ada pada dirinya. Itu pasti akan Allah
sesatkan, orang yang Allah sesatkan tidak akan pernah dia mendapatkan petunjuk.
Kalau seperti itu, satu keniscayaan pada diri kita untuk mampu meredam,
menekan, mengendalikan hawa nafsu yang ada pada diri kita. Ketika kita mampu
mengendalikan itu maka Allah Swt akan memberikan hidayah kepadanya.
Di
dalam Al-Qur’an surat Al-Ankabut ayat 69 Allah Swt menyatakan yang artinya,
“Dan orang-orang yang berjihad untuk mencari keridhaan Kami.” Ulama tafsir
sepakat untuk menyatakan mujahadah/jihad yang dimaksud adalah memerangi diri
sendiri, menekan hawa nafsu, tidak memperturutkan kecenderungan-kecenderungan buruk
yang ada pada diri kita. Ini yang dimaksud dengan “Orang yang berjihad di jalan
kami.” Lalu Allah katakan, “Sungguh kami akan memberikan hidayah.” Sungguh kami
akan memudahkan jalan menuju Allah Swt.
Jadi,
orang yang memerangi hawa nafsunya, orang yang menekan hawa nafsunya, orang
yang tidak menjadikan hawa nafsunya sebagai Tuhannya, atau orang yang tidak
memperturutkan hawa nafsunya adalah orang yang akan dimudahkan oleh Allah
berada di jalannya. Orang yang akan Allah beri hidayah di dalam kehidupannya.
Oleh sebab itu mari kita perangi hawa nafsu kita, kecenderungan-kecenderungan
yang buruk yang ada pada diri kita harus kita kendalikan. Memang itu ada pada
diri kita, dan terkadang itu boleh kita lakukan. Tetapi kalau sudah
keterlaluan, dia akan menyesatkan kita. ketika kita perangi itu, Allah Swt akan
jadikan fitrah kita bermutu, Allah akan jadikan kita mendapatkan hidayah di
dalam kehidupan ini.
Rasulullah
Saw di dalam salah satu haditsnya yang diriwayatkan oleh Al-Imam Al-Hakim di
dalam kitabnya Al-Mustadrak, beliau mengatakan, “Orang yang berjihad
sesungguhnya adalah orang yang memerangi hawa nafsunya.” Dan ketika itu
dilakukan sesuai dengan surat Al-Ankabut tadi, Allah akan memberikan petunjuk
kepadanya. Mudah-mudahan kita tergolong kepada orang yang mampu memerangi,
mengendalikan hawa nafsu kita, yang pada akhirnya Allah mudahkan kita untuk
menuju jalanNya. Yakni jalan menuju kedalam surgaNya. Mudah-mudahan hal ini
menjadi pencerahan bagi kita semua.
3 Tingkatan Manusia Melawan Hawa Nafsu Menurut Imam
Ghazali
Manusia
disuruh melawan dan mengendalikan hawa nafsu. Usaha manusia dalam perjuangan
melawan hawa nafsu ini tentu bertingkat-tingkat, tergantung pada kemampuan dan
kekuatan imannya.
Dalam
buku Mizan al-'Amal, Imam Ghazali menyebutkan tiga tingkatan manusia dalam
masalah ini.
1.
Pertama,
orang yang sepenuhnya dikuasai oleh hawa nafsunya dan tidak dapat melawannya
sama sekali. Ini merupakan keadaan manusia pada umumnya. Dengan begitu, ia
sungguh telah mempertuhankan hawa nafsunya seperti dimaksud ayat ini :
أَفَرَأَيْتَ
مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَىٰ عِلْمٍ '
Maka, pernahkah kamu melihat orang yang
telah menjadikan hawa nafsunya sebagai tuhannya dan Allah membiarkannya sesat
berdasarkan ilmu-Nya.'' (Al-Jatsiyah: 23).
2.
Kedua,
orang yang senantiasa dalam pertarungan melawan hawa nafsu. Pada suatu kali ia
menang dan pada kali yang lain ia kalah. Kalau maut merenggutnya dalam
pertarungan ini, maka ia tergolong mati syahid.Dikatakan demikian, karena ia
sedang dalam perjuangan melawan hawa nafsu sesuai perintah Nabi SAW,
''Berjuanglah kamu melawan hawa nafsumu sebagaimana kamu berjuang melawan
musuh-musuhmu.'' Ini merupakan tingkatan manusia yang tinggi di bawah para nabi
dan wali-wali Allah.
3.
Ketiga,
orang yang sepenuhnya dapat menguasai dan mengendalikan hawa nafsunya. Inilah
orang yang mendapat rahmat Allah, sehingga terjaga dan terpelihara dari
dosa-dosa dan maksiat. Menurut Ghazali, ini merupakan tingkatan para nabi dan
wali-wali Allah. Dalam perjuangan
melawan hawa nafsu, menurut Ghazali, manusia dituntut ekstra hati-hati dan
waspada secara terus-menerus, supaya ia jangan tertipu (ghurur). Kata Ghazali,
banyak orang merasa telah bekerja dan berjuang untuk agama, nusa, dan bangsa,
padahal sesungguhnya ia bekerja hanya untuk kepentingan dirinya sendiri dan
untuk memuaskan egonya. Sikap waspada juga diperlukan karena sering timbul
kerancuan (iltibas) antara perintah akal (kebaikan) dan nafsu (keburukan).
Berbeda dengan nafsu, akal secara umum menyuruh manusia kepada kebaikan. Namun,
suatu saat kita bisa ragu-ragu dan tidak mampu mengidentifikasi dan menetapkan
pilihan.
Dalam
situasi demikian, Ghazali menganjurkan agar kita berpihak dan memilih sesuatu
yang menyusahkan daripada yang menyenangkan. Alasannya, kebaikan pada umumnya
menuntut kerja keras dan pengorbanan, sehingga terkesan menyusahkan. Kata Nabi
Muhammad SAW :
حُجِبَتِ
الجنَّةُ بالمكَارِهِ و حُجِبتِ النَّارُ بالشَّهواتِ
Surga
dipagari oleh hal-hal yang tidak disukai, sedangkan neraka diliputi oleh
hal-hal yang menyenangkan.
Mengendalikan Hawa Nafsu Dengan Cara Berpuasa
أَرَءَيْتَ
مَنِ ٱتَّخَذَ إِلَٰهَهُۥ هَوَىٰهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا
Terangkanlah
kepadaku tentang orang yang menjadikan hawa nafsunya sebagai tuhannya. Maka
apakah kamu dapat menjadi pemelihara atasnya?,” (QS. Al-Furqan/25: 43)
Tujuan
utama seorang muslim yang berpuasa yaitu agar bisa meraih ketakwaan. Adapun,
al-Quran sendiri, sebagai kitab suci umat Islam juga menyebutkan bahwa al-Quran
merupakan petunjuk, hidayah atau guidence of live bagi orang yang bertakwa (QS.
Al-Baqarah/2: 2).
Ciri-ciri orang bertakwa juga dijelaskan dalam
surat yang sama, ayat ke-177. Ayat tersebut menggambarkan tipologi seorang yang
bertakwa. Bahwa sejatinya, orang yang bertakwa atau orang yang mendapat
kebajikan itu, ialah orang yang hanya percaya kepada Allah, hari akhir, para
malaikat, kitab-kitab Allah, para nabi, juga menegakan salat, membayar zakat,
menyantuni segenap hamba Allah: fukara, orang-orang miskin, ibnu sabil. Selanjutnya,
memenuhi janji ketika berjanji/ tidak pernah ingkar janji, sabar dalam keadaan
terhimpit keadaan (baik ekonomi, sosial, politik maupun yang lainnya),
kegersangan hidup, dan adakalanya dalam kondisi peperangan. Demikianlah
gambaran orang bertakwa. Adapun, salah satu ciri lain daripada orang yang
bertakwa ialah menyerahkan seluruh kehidupannaya secara total hanya untuk Allah
semata, menjadi ‘ibâdullâh/ ‘ibâdurrahmân (hamba Allah atau hanya menyembah
Allah semata). Namun, ternyata di samping ada orang yang menyembah hawa
nafsunya, sebagaimana dalam QS. Al-Furqan/25: 43 di atas, ternyata masih banyak
orang yang menyembah setan. Sehingga, disebutkan di dalam QS. Yasin/36: 60
(أَلَمْ
أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَٰبَنِى ءَادَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا ٱلشَّيْطَٰنَ ۖ إِنَّهُۥ
لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ)
Bukankah
Aku (Allah) telah memerintahkan kepadamu wahai bani Adam supaya kamu tidak
menyembah syaitan? Sesungguhnya syaitan itu adalah musuh yang nyata bagi kamu”.
Begitupun
ada yang bersekutu dengan jin bahkan juga menyembahnya, sebagaimana dalam QS.
Saba/34: 41,
((قَالُوا
سُبْحَٰنَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم ۖ بَلْ كَانُوا۟ يَعْبُدُونَ ٱلْجِنَّ ۖ
أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ
Malaikat-malaikat
itu menjawab: Maha Suci Engkau. Engkaulah pelindung kami, bukan mereka; bahkan
mereka telah menyembah jin; kebanyakan mereka beriman kepada jin itu”.
Sesungguhnya di dalam al-Quran, hanya ada dua pilihan: orang berjalan
fisabilillah (di jalan Allah) atau berjuang fisabilithoghut (di jalan syaitan);
orang berjuang menjadi ‘ibâdullâh (menjadi hamba Allah) atau ibâdusyaithan/
ibâduljin (menjadi hamba syaitahan/ jin).
Untuk
itu, agar setiap muslim selamat dari penyimpangan-penyimpangan tersebut, dibutuhkan
suatu cara yang efektif. Adapun, cara mengendalikan nafsu yang paling efektif
dan ampuh ialah dengan berpuasa, di samping dengan melakukan zikir, salat,
sedekah dan sebagainya. Orang yang mampu mengendalikan hawa nafsu berarti dapat
memenangkan jihad al-akbar (jihad yang lebih besar). Hawa nafsu itulah yang
menjadi indikator apakah seseorang itu baik ataukah jahat. Atau bisa juga
menjadi ukuran menilai seseorang, apakah secara penampilan dan hakikat membela
yang haq (benar) ataukah secara penampilan/ hakikat membela yang batil (salah).
Hawa nafsu memiliki banyak kategori, namun di antara nafsu yang lebih beresiko
adalah nafsu syahwat kepada lawan jenis, sebagaimana dijelaskan dalam QS. Ali
‘Imran/ 3: 14.
Lukman
al-Hakim, orang yang tidak asing lagi di kalangan umat Islam, namanya
diabadikan menjadi nama sebuah surat dalam al-Quran, dalam satu riwayat ia
merupakan seorang budak, dan sebaya dengan Nabi Daud AS. Nama Lukman menjadi
sangat masyhur karena wisdom of live atau kebijakan hikmahnya. Dalam suatu
kitab diceritakan bahwa Lukman pernah berpesan kepada anaknya, wahai anakku,
jika perutmu penuh dengan makananan, maka pikiranmu akan tidur, dan anggota badanmu
akan malas untuk beribadah
Biasanya
perbandingan antara bangsa yang ‘makmur’ dengan realita moral hidupnya ini
terbalik. Semakin yang dimakan tidak karuan, maka moralitas bangsa tersebut
going down. Amerika Serikat misalnya, negara dengan tingkat obesitas tertinggi.
Jika makan secukupnya dan tidak berlebihan, maka pikiran akan menjadi jernih.
Namun, apabila urusan makan diunggulkan atau kesenangan makan dimanjakan, maka
akibatnya akan cukup buruk. Dengan berpuasa itulah, harapannya menjadi
‘detoksi’ ruhani dan jasmani. Terakhir, perlu menjadi kewaspadaan bersama bahwa
perbedaan antara penguasa dan rakyat biasa (dhuafa) dalam menghadapi hawa
nafsu. Orang yang tidak memiliki jabatan apapun atau rakyat jelata tadi ketika
datang nafsu untuk berkuasa, maka hanya sebatas angan-angan saja atau dreaming.
Sementara, bagi para pejabat, penguasa yang timbul nafsu tersebut dan
tergelincir di dalamnya, maka akibatnya akan sangat berbahaya, bahkan mampu
membahayakan seluruh rakyat yang tinggal di dalamnya.
Cara Kendalikan Hawa Nafsu
Allah
SWT menciptakan manusia sebagai makhluk yang tidak lepas dari hawa nafsu.
Berbeda dengan malaikat yang tidak memiliki nafsu. Manusia harus dapat
mengendalikan nafsu karena nantinya akan menyebabkan malapetaka.
Habib
Husein Ja’far mengatakan nafsu tidak boleh berlebihan dan harus dikendalikan.
“Nabi mengontrol nafsu dengan ibadah, zikir, hidup sederhana, dan lain-lain.
Jadi, nafsu itu jangan dimanjain,” kata Habib Husein dalam kajian bertajuk
Dilarang Ibadah Berlebihan di kanal Youtube Cahaya untuk Indonesia.
Nafsu
mendorong manusia menjadi sempurna. Nafsu juga sebagai tantangan manusia agar
menjadi makhluk yang lebih mulia daripada malaikat. Oleh karena itu, nafsu
harus dilawan dalam diri. Ada tiga cara untuk mengendalikan hawa nafsu.
1.
Pertama,
kita kurangin makan, mengapa? Karena sumber makanan berlebihan adalah setan.
Jangan makan yang berlebih.
2.
Kedua,
mengurangi bicara yang sia-sia. Berbicaralah jika ada perlunya dan bicaralah
yang bermanfaat. Ketiga, mengurangi tidur.
Jangan lupa bangun tidur di tengah malam untuk beribadah. Jangan
menghabiskan waktu semalaman hanya untuk tidur. Lisan itu sumbernya setan. Kita
juga harus mengendalikan tidur. Jangan hanya tidur semalaman suntuk. Bangun
lalu beribadah. Biasanya setan suka mengelus-elus kita agar kita nyenyak tidurnya,
sampai tidak jadi shalat subuh. Itu semua harus dilawan,” tambah dia.
3.
Bisa
dari rasa iri karena melihat seseorang lebih baik hidupnya dari kita. Ada salah
satu Nabi yang dijamin masuk surga karena setiap malam dia menghilangkan rasa
dengki dari hatinya. Daripada dengki, lebih baik kita bersaing dalam hal
positif seperti mengejar urusan akhirat. Karena hidup manusia ini untuk di
akhirat bukan untuk di dunia. Dunia hanyalah jembatan menuju akhirat