KAKALUWARGAAN
Jayabaya
Pituduh
077
Bapa
biyung iku minangka lantaran urip ing ngalam donya.
Pituduh
078
Sing
sapa lali marang wong tuwane presasat lali marang Pangerane, Ngabektiya marang
wong tuwa.
Pituduh
079
Wong
tuwa kang ora ngudi kabecikan sarta ora ngerti marang udanagara (trapsila,
unggah-ungguh) lan tata krama, kuwi sejatine dudu panutane putra wayah.
Pituduh
080
Sapa
sing seneng urip tetanggan, kalebu janma linuwih. Tangga iku perlu dicedaki
nanging aja ditresnani.
Pituduh
081
Paribasane
tangga iku padha karo bapa biyung.
Pituduh
082
Tangga
kang ora becik atine aja dicedhaki nanging aja dimungsuhi.
Pituduh
083
Sadumuk
bathuk sanyari bumi ditoh pati. (Unen-unen kanggo nggambarake kasetyane marang
kulawarga).
Pituduh
084
Mikul
dhuwur mendhem jero. (Unen-unen kanggo nggambarake bektine anak marang wong
tuwane).
Pituduh
085
Anak
iku minangka terusane wong tuwa, ora ana katresnan kang ngluwihi katresnane
wong tuwa marang anak.
Pituduh
086
Tresna
marang mantu iku padha bae tresna marang putra, jalaran putu iku wohing
katresnane putra lan mantu.
Pituduh
087
Sayojana
iku dohe sepuluh ewu dhepa. Swara kang krungu nganti sayojana, aruming jeneng
ngambar-ambar salumahing bumi (dialembana).
Pituduh
088
Golek
jodho aja mung mburu endahing warna, senajan ayu utw bagus.
Wewaler
089
Aja
ngaku wong tuwa lamun wong tuwamu katon sugih lan dhuwur drajade, jalaran
pangkat lan bandhane wong tuwamu iku mau bisa sirna sadurunge sira warisi.
Wewaler
090
Aja
gampang nyepatani anak nganggo tembung kang ora prayoga, jalaran sepatane wong
tuwa bisa numusi sarta bisa ngilangake rass bektine anak marang wong tuwane.
Wewaler
091
Aja
menehi jeneng marang anak sing kurang pantes, jalaran jeneng sing disandhang
anak bakale kagawa nganti delahan (akherat).