JAMAN EDAN
Wolak walik ing jaman.
Wong jaman biyèn luru ngelmu direwangi pasa, prihatin lan meper hawa nafsu.
Kasile atine mantep, pikirane wening, tindak tanduke nyenengake.
Jaman sakniki sing akèh mung sewates bisa ngomong ora bisa nglakoni, sing banter suwarane, sing pinter mung pangucape, rumangsa paling bener lan suci dhéwé.
Mula akèh wong kumalungkung, dikandani salahe ora trima, diumbar sansaya ndadra.
Kudu éling lan waspada.
aja edan mburu pujian yen nyatane durung pantes dadi pepujan.
JAMAN EDAN
Sun nggurit
Ujaring kandha pujangga
Wus jamane jaman edan
Ora edan ra keduman
Melu ngedan ora tahan
Wus jamane jaman edan
Akeh wong ninggal tatanan
Tan peduli marang liyan
Lali marang sangkan paran
JAMAN EDAN
Iki wus ngancik jaman edan
Manungsa-manungsa sansaya ndodro
Sak akehe tumindak
Tanpa subasita kang temata
Wong jujur dijur
Wong loyal diuntal
Wong tememen, dipendem
Bakal kagiles rasa
Sing bakul congor
Kasubya-subya raja
Sing gotong donya
Kasebut prawira
Najan lamis ing gawe
Altar pepujan
Kebak pakhurmatan ing mata
Korban sesembahan
Nora tekan ing Gusti
Ngracik Tembung
Nata aksara
Gaweyan ing saben dina
Snajan ngayawara lan dadi mawa
Iki Jamane mecaki mendung
Isine kumalungkung
Manungsa-manungsa saya gemblung
